Μια μικρή πανέμορφη γειτονιά στο Βουλγάρω Κισσάμου
Το Βουλγάρω του Δήμου Κισσάμου σήμερα εξακολουθεί να διατηρεί προνομιακή θέση, αφού από την κωμόπολη της Κισσάμου απέχει περίπου 8 χιλιόμετρα ενώ από τα Χανιά περίπου 43 χιλιόμετρα.
Στο κέντρο του χωριού το υψόμετρο δεν υπερβαίνει τα 100 μέτρα, ενώ στις γειτονιές τόσο από τα δυτικά όσο και από τα ανατολικά το υψόμετρο φτάνει τα 130 μέτρα. Πρόκειται για ένα πολύ εύφορο ημιορεινό χωριό της ενδοχώρας.
Από την πλατεία του χωριού συνεχίζει ο κεντρικός δρόμος για χωριά του ίδιου Δήμου αλλά και του όμορου Δήμου Σελίνου Καντάνου, ενώ μια διασταύρωση από την πλατεία αριστερά οδηγεί σε αρκετές γειτονιές της ανατολικής πλευράς και άλλα χωριά της περιοχής.
Πρώτη, η ιστορική γειτονιά του Μάκρωνα, όπου σε μια αγροτική περιοχή μέσα στο φαράγγι είναι ο τόπος της θυσίας 61 Μαλαθυριανών που εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα την Κατοχή.
Μια από τις πολλές γειτονιές της ανατολικής πλευράς του Βουλγάρω, πλάι στον κεντρικό δρόμο είναι τα Χουδαλιανά. Μικρή γειτονιά που έχει αξιοποιηθεί και νοικοκυρευτεί από τους μόνιμους κατοίκους, αλλά και εκείνους που διατηρούν τις περιουσίες τους, αλλά μένουν μόνιμα στα Χανιά, στην Κίσσαμο και σε άλλες περιοχές.
Από την προχθεσινή μας διαδρομή με προορισμό τον τόπο θυσίας του Μάκρωνα και στη συνέχεια τη Μαλάθυρο, περάσαμε από τα Χουδαλιανά τα οποία μας εντυπωσίασαν και σταματήσαμε, όπως άλλωστε κάνουν και αρκετοί άλλοι διερχόμενοι.
Συμπτωματικά συναντήσαμε έναν κάτοικο της γειτονιάς στον οποίο ζητήσαμε να μας μιλήσει για τη γειτονιά τους. «Χουδαλιανά ονομάζεται η γειτονιά μας γιατί κατοικείται από Χουδαλάκηδες. Παναγιώτης Χουδαλάκης λέγομαι κι εγώ, εδώ γεννήθηκα, αλλά μένω μόνιμα στο Καστέλι. Καθημερινά όμως βρίσκομαι στο χωριό και ασχολούμαι όπως και οι άλλοι χωριανοί με τις περιουσίες μας.
Το παράδοξο, όμως, είναι πως σήμερα οι μόνιμοι που μένουν στα Χουδαλιανά είναι όλοι κι όλοι εννέα άνθρωποι, μαζί με τους δύο ξένους που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα και αγαπούν το χωριό. Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια να είναι στη γειτονιά έντεκα οικογένειες και να πηγαίνουμε στο δημοτικό σχολείο στην απέναντι πλευρά του χωριού 15 παιδιά. Εκείνα τα χρόνια όλες οι γειτονιές είχαν πολλούς κατοίκους και το Βουλγάρω ήταν ένα μεγάλο χωριό και πλούσιο στην παραγωγή ελαιολάδου. Η δική μας γειτονιά διέθετε και ελαιουργείο. Τις μυλόπετρες του και τα πιθάρια που είχαμε, τα έχω τοποθετήσει ως ιστορικά διακοσμητικά στοιχεία πλάι στον κεντρικό δρόμο και αρέσουν σε όλους τους διερχόμενους οι οποίοι σταματούν και βγάζουν φωτογραφίες. Παραδίπλα έχτισα το 2010 και μία εκκλησία την οποία αφιέρωσα στον Άγιο Μεγαλομάρτυρα και Ιαματικό Παντελεήμονα που γιορτάζει στις 27 Ιουλίου, καθώς είμαστε αρκετοί στο χωριό. Τα τελευταία χρόνια απέκτησε και η γειτονιά μας τουριστική υποδομή, αλλά πρέπει να έχετε χρόνο στη διάθεση σας να τη γνωρίσετε καλύτερα».
