Με χαμόγελο θριαμβευτή γύρισε ο Τούρκος πρόεδρος από τη Μαδρίτη στην Άγκυρα, τα Μ. Ενημέρωσης της οποίας πανηγυρίζουν ότι κέρδισε πολλά. Όσον αφορά το “μνημόνιο” που υπέγραψαν Φινλανδοί και Σουηδοί με τους Τούρκους, οι Σκανδιναβοί λέγουν, ότι τον πρώτο λόγο, αν θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, για την έκδοση των 33 Κούρδων, αλλά υπηκόων Φινλανδών και Σουηδών, έχει η Δικαιοσύνη. Ακόμα και οι Γερμανοί τηρούν επιφυλακτικότητα, αν θα απελαθούν. Καλά πληροφορημένοι πολιτικοί αναλυτές εκφράζουν την ανησυχία τους, επειδή ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να εμφανίστηκε με άλλο πρόσωπο, αλλά είναι ενδεχόμενο να προκαλέσει κάποια τεχνητή κρίση στα σημεία που έχει ανοιχτά ζητήματα: Αιγαίο, Αν. Μεσόγειο και Συρία. Τούτο προκύπτει και από δήλωση Τσαβούσογλου, ότι: «η Τουρκία είναι πολύ μεγαλύτερη από τα σημερινά της σύνορα».
Όσοι γνωρίζουν λεπτομέρειες του “μνημονίου” θεωρούν ότι είναι απαραίτητο να ψηφισθεί από τα κοινοβούλια Φινλανδίας και Σουηδίας, που θα πάρει αρκετό χρόνο και από της Τουρκίας, που θα κυρωθεί άμεσα. Αρκετός χρόνος θα απαιτηθεί για την οριστικοποίηση της ένταξης των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ και δεν ξέρουμε στο διάστημα αυτό πώς θα συμπεριφερθεί η Τουρκία. Εν τω μεταξύ στο Ουκρανικό παίζει διπλό ρόλο. Η Ρωσία έχει κατασχέσει χιλιάδες τόνους ουκρανικά σιτηρά, τα οποία εξάγει από τα λιμάνια της Κριμαίας στην Κων/πολη. Η Τουρκία συνεργάζεται με τους Ρώσους να προωθηθεί το εμπόρευμα σε χώρες, που θα πληρώσουν τα περισσότερα. Και εδώ είναι το ανέντιμο. Μεσολαβεί αφ’ ενός για την αποκλιμάκωση του πολέμου και αφ’ ετέρου συνεργάζεται με τη Ρωσία για την ολοκλήρωση της λεηλασίας των ουκρανικών σιτηρών. Διπρόσωπος ρόλος, ασύμβατος, αντιηγετικής πολιτικής παιχνίδι ύποπτο. Στο “μνημόνιο” υπάρχει όρος που καθορίζει ότι αν δεν απελαθούν στην Τουρκία οι 33 επίλεκτοι κουρδικής καταγωγής υπήκοοι των δύο χωρών, επιστήμονες, γιατροί και πολιτευόμενοι δεν θα έχει ισχύ η συμφωνία. Με άλλους λόγους, θα επανέλθει το “βέτο”. Άρα τα λεχθέντα ότι, ο Τούρκος πρόεδρος δεν πήρε τίποτα απ’ τη Μαδρίτη δεν ευσταθούν, διότι η μεν ενταξιακή πορεία τίθεται υπό όρους, η δε εξασφάλιση της αναβάθμισης των F-16 που για την Τουρκία ήταν κύρια επιδίωξη περισσότερο από την αγορά των F-35, βρήκε ευήκοον ους από τον Μπάιντεν που του υπεσχέθη να ανατρέψει την αρνητική απόφαση του γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ, που πρωτοστατεί στο θέμα τούτο. Όσον αφορά το γεγονός, ότι δεν αναφέρθηκε στη Νατοϊκή Σύνοδο τίποτα για την Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, μην αυταπατώμεθα, ότι στα προηγηθέντα τηλεφωνήματα του Μπάιντεν προς Ερντογάν και Μητσοτάκη, δεν έγιναν συστάσεις ν’ αποφύγουν να θίξουν τέτοια θέματα. Έτσι χάθηκε άλλη μια φορά η ευκαιρία να τεθούν επί τάπητος τα ζητήματα που ταλανίζουν Ελλάδα και Τουρκία, ευθαρσώς και με τ’ όνομά τους από την ελληνική ηγεσία.
Άραγε ποιοι λόγοι φοβίας συντηρούν την ελληνική υποχωρητικότητα;
