Ρεσιτάλ βιολοντσέλου στην Καθολική Εκκλησία

Ο Μιχάλης Χόιπελ (γνωστός από τις συναυλίες του στα Χανιά, σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό), μουσικός ερμηνευτής στο βιολοντσέλο, παρουσίασε στην Καθολική Εκκλησία Χανίων ένα πρόγραμμα σύγχρονων και εποχής μπαρόκ συνθετών. Το πρώτο κομμάτι που ακούσαμε ήταν του Αγγλου σύγχρονου συνθέτη William Walton (1902 – 1983) μία “πασακάλια” που συνέθεσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του με ανάμεικτα συναισθήματα αγάπης για τη μουσική, αλλά και θλίψης για το τέλος του που ήταν κοντά… Δεύτερο έργο ήταν η Σουίτα Νο 2 του J.S. Bach (1685-1750) για τσέλο. Όπως σε όλα τα έργα αυτού του συνθέτη σε συνεπαίρνει η διαρκής συνομιλία των θαυμαστών εμπνευσμένων φράσεών του. Γυρίζοντας στη σύγχρονη εποχή είχαμε το τρίτο έργο της παρουσίας, μία σονάτα για σόλο τσέλο του σύγχρονου Ούγγρου μουσικού Gyorgy Ligeti (1923-2006) σε δύο μέρη, το πρώτο μελωδικό, το δεύτερο δεξιοτεχνικό με ποικίλα ακούσματα ήχων, που προκαλούσαν ορισμένες στιγμές έκπληξη. Ένα ακόμη κομμάτι εκτός προγράμματος ήρθε να συμπληρώσει την εξαιρετική αυτή συναυλία, το “πρελούδιο” από την 6η σουίτα του J.S. Bach. Πριν από κάθε έργο που θα έπαιζε ο μουσικός, μας μιλούσε και μας καθοδηγούσε για τη σημασία του, για το ιστορικό του, για την ψυχοσύνθεση του συνθέτη στο χρονικό διάστημα που το συνέθετε και για την αφορμή που το εμπνεύστηκε. Μετά ερμηνεύοντάς το με την άρτια και φροντισμένη τεχνική του και ταυτόχρονα αφηγούμενος εσωτερικά κάθε στιγμή της σύνθεσης, γίνονταν ορατές οι εικόνες, τα νοήματα και η δομή των έργων. Φεύγοντας και έχοντας τον απόηχο αυτής της σπουδαίας όσο και σπάνιας παρουσίας για τα δικά μας δεδομένα, είσαι σίγουρος για τον λόγο που σε συνεπήρε και σε καθήλωσε! Ήταν η συνέπεια, η προσήλωση, η σεμνότητα, η σοβαρότητα, η υπευθυνότητα του μουσικού γι’ αυτό που ανέλαβε!.. Είχαμε την ευγενή και γενναιόδωρη παρουσία ενός καλλιτέχνη με το βιολοντσέλο του που το πλησίασε, ήρθε σε επαφή, για να βρεθεί σε απόλυτη ταύτιση μαζί του. Όλη του η ευφυία και το συναισθηματικό του περιεχόμενο μπήκε σε ενέργεια… κυριαρχώντας το όργανο με αγάπη ή με λύπη ή με χαρά ή με σθένος ή με οργή, ακόμα και αστειευόμενος μαζί του σε ορισμένα σημεία! Ήταν όλο του το είναι κυριολεκτικά εκεί, κάνοντας συζήτηση διαρκή μαζί του χωρίς καμία ενέργεια πρόσκαιρου εντυπωσιασμού… Όλα αυτά έχτισαν, ομόρφυναν, ξεχώρισαν, έδωσαν πλήρη πιστοποίηση ότι ήταν μοναδικό μουσικό συμβάν που δεν προσφέρεται ούτε εύκολα, ούτε από τον καθένα, αλλά μόνο από τους εκλεκτούς αυτού του είδους! Ευχαριστώ από καρδιάς τον Μιχάλη Χόιπελ και εκ μέρους όλων που συμμετείχαν και όσων αναλογίστηκαν λέγοντας «Αυτό ήταν πραγματικά καλό!». Μαρίνα Μανιτάκη, μουσικός