Ρέστα… για την Παιδεία

Εκείνο το οποίο χρειάζεται σύμπασα η ελληνική Παιδεία είναι να κατανοήσει τις σύγχρονες προκλήσεις.
Να εξετάσει προς τα πού αναζητεί ο διεθνής εκπαιδευτικός περίγυρος και προς τα εκεί να επιταχύνει.
Η ελληνική Παιδεία είναι αδρανής και στάσιμη.
Βγάζει δυνατά μυαλά, αλλά πολλά από αυτά, αναγκάζονται να πάνε στο εξωτερικό για να διαπρέψουν.
Τα νομοθετήματα για την Παιδεία τα τελευταία τρία χρόνια, απαντούν σε “ερωτήματα”, τα οποία η εκπαιδευτική κοινότητα έχει απαντήσει πριν από είκοσι χρόνια.
– Πρόβλημα;
– Πρόβλημα.
Ακούστε, η μόρφωση απαιτεί κόπο, μόχθο και επιβράβευση των αρίστων.
Αλλιώς είναι… διορισμός.
Το μόνο νομοθέτημα, το οποίο κατανόησε τις προκλήσεις των καιρών (μέσα στους καιρούς ζούμε) ήταν το πλειοψηφικό νομοθέτημα της κας Aννας Διαμαντοπούλου.
Oσα ακολούθησαν είχαν και πολιτικά κίνητρα.
Τα πράγματα είναι απλά.
Θέλουμε ενδυνάμωση της θέσης μας στην Ε.Ε. ή αναζητούμε με πλήξη ακόμη, τον εθνικό μας προσδιορισμό.
Απλά…