Το ρεβεγιόν

Παραμονή Πρωτοχρονιάς βρεθήκαμε καμπόσοι,
σε σπίτι μας συγγενικό για πόση και για βρώση.
Ομως η καγκελάριος δεν πήρε μας χαμπάρι,
γιατί θα μας εφόρτωνε κι άλλα στις πλάτες βάρη.
Ολη τη μέρα έβρεχε εις των Χανιών την πόλη
κι οι δρόμ’ οι περισσότεροι ποτάμια γίναν όλοι.
Και δεν σταμάτησε στιγμή ολονυχτίς να βρέχει,
τα πάντα πλημμυρίσανε κι απ’ έχει κότσια αντέχει.
Φαίνεται ήρθε η βροχή απάνω εις την ώρα,
να καθαρίσει μιας χρονιάς ’ντα βγήκανε στη φόρα.
Εμείς ετρωγοπίναμε μέχρι που μπήκ’ ο χρόνος
και στον αγύριστ’ ο παλιός επήγ’ αυτός και μόνος.
Πολιτική συζήτηση κάναμε και κουβέντα,
κόμματα κι αποκόμματα σήμερα πια ’χουν ρέντα.
Είπαμε για το Σαμαρά, όπως και για τον Τσίπρα
και ψάξαμε πολιτικό να έχει λίγη… τσίπα.
Για Βενιζέλο είπαμε, αλλά και τον Γιωργάκη,
που να γκρεμίσει το ΠΑΣΟΚ το έβαλε μεράκι.
Για τον Καμμένο μάθαμε ότι δεν έχει.. μία,
κατακαημένη Αράχωβα, που λε’ η παροιμία.
Ο Σταύρος μας ευχάριστη Πρωτοχρονιά θα κάνει,
τόσο νερό που έριξε θεριεύει το ποτάμι.
Οι εκλογές που έρχονται ποιους θα ’βρουν κερδισμένους
και ποιους χαμένους άγνωστο, μα ταλαιπωρημένους,
τους ψηφοφόρους θε να βρουν και την Ελλάδα όλη,
που την εκαταντήσανε ξέφραγο περιβόλι.
Που μπαινοβγαίνουν σήμερα οι δανειστές του κράτους,
να το ριμάξουν θέλουνε, να καλυφθεί με… βάτους.
Μα αγκυλώνουνε θαρρώ, καμιά φορά οι βάτοι
εάν βρεθούμε μ’ αρχηγό και φύλακα… δραγάτη.