Τση μαντινάδας τση καλής, σ’ έχουνε πει δασκάλα
γιατί κλουθάς τση Κρητικής Παράδοσης τα ζάλα.
Ευαισθησία, ανθρωπιά και δύναμη του λόγου,
αυτή ’ναι η ταυτότητα του μαντιναδολόγου.
Έβγαλ’ η Κρήτη ποιητές, Κορνάρο και Φραγκούλη,
όμως μπροστά στη μπένα σου υποκλινόμαστε ούλοι.
Όσα χαρίσματα ακριβά, σου ’χει ο Θεός δοσμένα
επήραν χρώμα και ψυχή, με τη δική σου μπένα.
Πιτηδειοχτίζεις θύμησες και στοχασμούς ξομπλιάζεις
ήλιος δεν είσαι, μα ψηλά, ωσάν τον ήλιο λιάζεις.
Ως και το άψυχο χαρτί το κάνεις να μιλήσει
και τη σκληρότερη καρδιά την έχεις συγκινήσει.
Κι αν έχει φως η Ανατολή κι η Δύση αν έχει χρώμα
έχει κι ευαισθησία σου, πολλά να δώσει ακόμα.
Οι μαντινάδες που ’βγαλες, μυρίζου του διχτάμου
κι ώστε να ζεις, θα τη τιμάς, τη μπάντα τση Κισάμου.
Τση μαντινάδας ρήγισσα, αρχόντισσα τση ρίμας,
είναι τιμή στο Σύλλογο, που σ’ έχουμε μαζί μας.
Αφού τση Κρήτης την ψυχή, εσήκωσες σ’ τσι πλάτες,
πάντα σου να ’σαι δυνατή, να μα σε δείχνεις στράτες.
Σου εύχομαι να μη βρεθείς, στη πορπατέ του Χάρου
και να βαδίζεις πάντα σου, τα ζάλα του Κορνάρου.
Σημ.: Με την ευκαιρία της βράβευσής της από τον Δήμο Χανίων και τον Σύλλογο Στιχουργών Ν. Χανίων.
