Ρίμα για το ηρωικό χωριό Μαλάθυρος

Του Τζωρτζακογιώργη τό ’χα πει και τάμα τό ’χα κάμει
Για το χωριό του τη Μαλάθυρο η πένα μου να δράμει.
Και σήμερο ανέβηκα τη ράχη του βουνού του
έως ότου έφταξα εις το μνημείο του χωριού του.
Παλληκαριών ονόματα εκεί ’ναι χαραγμένα,
και του προπάππου του Τζωρτζή… όλ’ αδικοχαμένα,
Που οι βαρβάροι Γερμανοί τα στείλανε στον Αδη
και ντύσανε τον τόπο μας εις το βαθύ σκοτάδι.
Μα το ηρωικό αυτό χωριό του έμελλε να ζήσει
με απογόνους άξιους στην πλούσια του τη φύση.
Καλοσυνάτοι άνθρωποι, χαρούμενοι και ντρέτοι
που ξέρουν να φιλοξενούν, χρυσές καρδιές στον μπέτη.
Αποτελούν μια μαχαιριά εις την κατήφεια των καιρών μας
και τέτοιοι τόποι συγκροτούν σχολεία των παιδιών μας!