“Ρινόκερος” σε υαλοπωλείο

Συμβαίνουν αρκετά προκλητικά ευτράπελα (με πολιτική σημειολογία) το τελευταίο διάστημα με τον θανατηφόρο ιό covid-19.
Ο ηθοποιός που, επειδή έτσι του κάπνισε, διέκοψε βιαίως τις παραστάσεις του “Ρινόκερου” του Ιονέσκο, επειδή αποκλείονται οι ανεμβολίαστοι, δήλωσε ότι «Η Τέχνη είναι για όλους».
Διαφωνώ ριζικά. Ακόμα και τα κλαρίνα είναι γι’ αυτούς που τα καταλαβαίνουν, και αν έχεις σαράντα πυρετό ή είσαι διασωληνωμένος, εκ των πραγμάτων αποκλείεσαι από την Tέχνη. Επίσης, την παράσταση δεν μπορούν να παρακολουθήσουν οι χιλιάδες νεκροί από την πανδημία (λες και η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο), την ίδια ώρα που η μια μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες προχωρούν σε νέο lockdown.
Αφού, λοιπόν, είναι τόσο φιλάνθρωπος ο ηθοποιός, γιατί δεν παίζει δωρεάν στις πλατείες και κόβουν εισιτήριο στο ταμείο; Θα μου πείτε ότι στην πνευματική ζωή της Ελλάδας οι λέξεις είναι καμιά φορά άκαρδες, σκληρές.
Τη μια ημέρα υποδύεσαι τον Άγιο Νεκτάριο και την άλλη τον ψυχοπονιάρη δημοκράτη. Τον Μάνο Χατζιδάκι ας πούμε (παρότι μοίραζε το χρήμα γενναιόδωρα) τον ενδιέφερε η μουσική του και όποιο κοινό μπορούσε να την εκτιμήσει. Τον κ. Σερβετάλη τι τον ενδιαφέρει ακριβώς; Ο καλός μισθός του, η σωτηρία της ψυχής μαζί με κάνα- δυο Τραμπικά απωθημένα; Γελάνε και τα πλακάκια.