Μετά την ακύρωση της συνάντησης Μητσοτάκη -Τραμπ γίνεται αντιληπτό σχεδόν κυνικά ότι δυστυχώς ο ελληνικός σχεδιασμός για τις σχέσεις μας με την Τουρκία, πολλές φορές εξαρτάται από τις πολιτικές πρωτοβουλίες τρίτων. Για τον κ. Τραμπ ήδη, ξεκινάνε από τους Δημοκρατικούς οι διαδικασίες παραπομπής του για επαίσχυντες πράξεις όσον αφορά τον αντίπαλό του κ. Μπάιντεν, στις επερχόμενες aμερικανικές εκλογές. Η αίσθησή μου είναι ότι από ‘δω και πέρα ο Αμερικανός πρόεδρος θα δυσκολευτεί πολύ να κάνει ή να παριστάνει ότι ασκεί πολιτική. Πάμε τώρα στα δικά μας. Νομίζω ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις χρειάζονται έναν ύψιστο βαθμό ευθύνης και ψυχραιμίας εκ μέρους μας, μιας και η άλλη πλευρά δεν φημίζεται γι’ αυτά. Ο κ. Ερντογάν είναι ανασφαλής για τη μελλοντική πορεία της χώρας του, αλλά ανασφαλείς αισθανόμαστε και εμείς αφού το πλέγμα των διεθνών συμμαχιών μας συρρικνώνεται και ρευστοποιείται ανάλογα με την συγκυρία και τις ορέξεις των τρίτων. «Πάντα οφείλουμε να σκεφτόμαστε ότι ποτέ η Δύση δεν άφησε την Τουρκία να συνταυτίσει τις τύχες της με τη Ρωσία», όπως ορθά επισημαίνει σε άρθρο του ο πρώην υπουργός Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Εμείς νομίζω εκείνο το οποίο έχουμε να κάνουμε, είναι να μην τεθεί υπό αίρεση η δική μας θέση στη Δύση. Ποια είναι, όμως, ακριβώς αυτή η θέση της Ελλάδας στη Δύση; Είναι αυτή που διακήρυττε ο Κων/νος Καραμανλής, ο Κων/νος Μητσοτάκης που ήταν προσωπικός φίλος του πατέρα Μπους, ο Αντρέας Παπανδρέου, ο κ. Σημίτης, όταν συνομιλούσε τηλεφωνικά με τον Κλίντον ή αυτή που διαμορφώνει η σημερινή συγκυρία με την Ελλάδα, παραμένουσα στην πρώτη ταχύτητα της Ευρώπης, και τη νευρική κρίση που έχει καταλάβει εμπορικά και γεωπολιτικά τη σχέση ΗΠΑ – Ε.Ε. -Ρωσίας – Κίνας; Θαρρώ πως τα ελληνοτουρκικά είναι ένα μεγάλο, ειδικό κεφάλαιο της διεθνούς διπλωματίας και εμείς πρέπει να τα εξετάζουμε -κατά περίπτωση που προκύπτει- αλλά και αξιοποιώντας το διπλωματικό φορτίο του διεθνούς δικαίου και των συμφωνιών που έχουν ήδη υπογραφεί. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν ένα ιστορικό φορτίο που άλλοτε οφείλουμε να θυμόμαστε και άλλοτε οφείλουμε διπλωματικά να ξεχνάμε.
Ριπλέι
