ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ σ’ ένα σταυροδρόμι. Οι αποφάσεις (των κυβερνώντων μας) θα είναι καθοριστικής σημασίας και κρισιμότατες για το μέλλον της χώρας. Για δεκαετίες. Έτσι:
– «Να συμφωνήσουμε με τους εταίρους, με τα όποια ελάχιστα κέρδη αποκομίσουμε ή να επιλέξουμε τη ρήξη ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, με άγνωστη τη μοίρα της χώρας;».
– «Να υπακούσουμε στις εσωτερικές φωνές (συνιστώσες) του κόμματος ή να κωφεύσουμε υπέρ του γενικότερου κοινού, έστω και επώδυνου, συμφέροντος;».
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία επιμένει σε μεγάλο ποσοστό (πάνω από το 70%) σε μια συμφωνία ή ένα συμβιβασμό («έντιμο» ή «επωφελή»), εντός του ευρώ. Πολλοί όμως, νεόκοποι αιθεροβάμονες κυβερνώντες, επιμένουν στην απόλυτη εφαρμογή του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης», ακόμη και τινάζοντας στον αέρα τις διαπραγματεύσεις! Αλλά εν μέσω μιας κρισιμότατης περιόδου διαπραγματεύσεων, τί προηγείται; Η εφαρμογή ενός αμφιλεγόμενου προεκλογικού προγράμματος ή η σωτηρία της πατρίδας;
ΣΙΓΟΥΡΑ, μια οποιαδήποτε απόφαση επί του πρακτέου θέλει εξονυχιστική μελέτη, περίσκεψη και αποφασιστικότητα. Η επιπολαιότητα στην πολιτική πληρώνεται πολύ ακριβά. Η περίπτωση των αμφίθυμων κυβερνώντων μας δεν εμπνέει τέτοια συγκροτημένη σκέψη, αφού πολλά εκ των κυβερνητικών στελεχών (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) διακρίνονται από μια απαράδεκτη δυστοκία αποφάσεων ή αλλοπρόσαλλων απόψεων.
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ διαπιστώνει την έλλειψη μιας ξεκάθαρης γραμμής για το τι θέλουμε ως χώρα και τι συγκεκριμένα επιδιώκουμε στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους.
ΕΤΣΙ, αντιλαμβανόμαστε με απογοήτευση ότι η παρούσα «αριστερή» κυβέρνηση έχει πρωτίστως πρόβλημα με τον εαυτό της, τη σύνθεσή της, την τακτική της και τις αντιφατικές καθημερινές απόψεις στελεχών της.
ΕΙΝΑΙ ηλίου φαεινότερον ότι ο χρόνος είναι εναντίον μας. Η δε οποιαδήποτε απειλή «ρήξης» με την Ε.Ε. δεν «φτουράει» τώρα, αφού οι της Ευρωζώνης έχουν ήδη συσπειρωθεί και προετοιμασθεί για κάθε ενδεχόμενο. Εδώ και χρόνια.
ΕΞΑΛΛΟΥ, οι παλινωδίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (εντός και εκτός χώρας), κυρίως δε οι κομπορρημοσύνες ορισμένων από αυτούς, το μόνο που πέτυχαν είναι να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Κυρίως όμως, αυτό που χάθηκε παντελώς είναι η εμπιστοσύνη των εταίρων μας που θεωρούν αναξιόπιστο κάθε τι που εκπορεύεται από την ελληνική κυβέρνηση!
ΟΧΙ! Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέλαβε μια χώρα στην οποία όλα πήγαιναν καλώς. Παρέλαβε μια πολλή κακή οικονομική κατάσταση στο χείλος του γκρεμού. Μόνο που η συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) δείχνει τόσο ετερόκλητη, ασυντόνιστη και αντιφατική, μάλιστα χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα και στρατηγική, χωρίς καν ένα στοιχειώδες βραχυχρόνιο σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης, ώστε κάθε λύση να φαντάζει πια σαν θαύμα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ είναι αμείλικτη. Γνωστό αυτό. Δίνει ευκαιρίες ανάτασης σε μια χώρα, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να την καταβαραθρώσει όταν δεν διαθέτει διορατικούς και ικανούς ηγέτες.
