Κόρη και νιος επαίζανε σ’ ώριο περιβολάκι
κι απού το παίξε – γέλασε και το πολύ κανάκιο
αποκοιμήθη ο νιος γλυκά στση λυγερής τσ’ αγκάλες.
Σιγά – σιγά τονε ξυπνά και σιγανά του λέει:
– Ξύπνα ρόδο σταμνένιο μου ξύπνα γλυκιά μ’ αγάπη.
Μαντινάδα
Αν μ’ αρνηθείς να μου το πεις, μα δε μου κόβεις χρόνους
μα ‘χω καρδιά σα σίδερο που νταγιαντά τους πόνους.
Ριζίτικο
Κάτω στη μπέρα γειτονιά στην παρακάτω ρούγα
μ’ ερχόταν οι συμπέθεροί μας, οι καλοί οι συμπέθεροί μας,
σιγά – σιγά ερχότανε κι όμορφα ετραγουδούσαν
σιγανά – σιγανά μα και καλάς που το λέγανε
ναι, οι καλοί οι συμπεθέροι μας.
– Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρισσό κριάρια
και στη Μαρίας τη μποδιά σφάζουνται παλικάρια.
Για σου Ριζίτη μου