Μα εγώ στον ήλιο ορκίστηκα μη ξανατραγουδήσω
μα πάλι, ω, για τη συντροφιά για την καλή παρέα,
θα πω τραγούδια όμορφα και παραπονεμένα
τη ξενιθιά την ερημιά, την πίκρα, την αγάπη
τα τέσσερα ζυγίσανε βαρύτεραν τα ξένα.
Λαογραφία – Ριζίτικο
Βασιλοπούλα αρμάτωσε ολόχρυση φρεγάτα
βάνει πανιά μεταξωτά τση Προύσας το μετάξι
(το καλύτερο) η κυρά η Βασίλισσα, η κυρά η γι Αρχόντισσα,
βάνει για καραβόσκοινα από ξαθιές μαλλάκι,
βάνει κουπιά τση Δαμασκός κι άλλα πανιά βελούδο,
βάνει και ναύτες εκατό όμορφα παλικάρια
η κυρά η γι Αρχόντισσα, ναι η κυρά η Βασίλισσα.
Τραγούδια από τους παλιούς παλιά:
Άρχοντες του Σαλονικιού όλοι μικροί μεγάλοι
ο γιος μου καβαλίκεψε στον μπόλεμο να πάει.
Βαστά λαγούτα κι όργανα πολλώ λογιώ παιχνίδια
μ’ όπου σταθεί και παίξει ντα, ο γιος μου τα λαγούτα
σιέται ουρανός και τρέμει γης.
Κινήσαμ’ ένα πρωινό μια διαλεχτή παρέα
ημέρα ήτανε καλή και η παρέα ωραία.
Από τη Λήμνο φύγαμε, πάμε στην Ελευσίνα
η συντροφιά χαρούμενοι πολλοί τηνε ζηλέψαν.
Πολλά τραγούδια είπαμε, νησιώτικα κι ωραία
θα μένει πάντα ανάμνηση σε όλη την παρέα.
Σιγά σιγά πηγαίναμε κι όλο για σένα λέγαμε
πως είναι οι χάρες σου καλές και σ’ αγαπούνε και πολλές.
Μαντινάδες
Το μερακλή τον άνθρωπο όλοι τον αγαπούνε
κι όπου περάσει και σταθεί ρωτούνε από πού ‘ναι.
Μια μαντινάδα θα σας πω για όλη την παρέα
να ‘μαστε όλοι μας καλά και να περνούμ’ ωραία.
Δεν έχει η αγάπη σύνορα και δεν την πιάνει νόμος
κι όπου περάσει και διαβεί είν’ ανοιχτός ο δρόμος.
