Μεγάλο χωριό και ένα από τα μεγαλύτερα στην πρώην επαρχία Κισάμου του νομού Χανίων. Είναι κτισμένο στο νότιο τμήμα του Ακρωτηρίου Σπάθα και απέχει 30 χλμ., δυτικά από τα Χανιά.
Mέχρι το 1998 ο Ροδωπός ήταν έδρα ομώνυμης Κοινότητας και σήμερα ανήκει στον δήμο Πλατανιά. Η απογραφή του 2001 μάς πληροφορεί ότι σε τούτο το κισαμίτικο χωριό κατοικούν 424 άτομα.
Η αστυφιλία που έχει παρατηρηθεί έντονα τα τελευταία 35 χρόνια, στάθηκε ικανή να τραβήξει από τον Ροδωπό πολλούς κατοίκους του. Γι’ αυτό σήμερα, τόσο στα Χανιά όσο και στην Αθήνα, βλέπουμε να κατοικούν περισσότεροι από 250 Ροδωπιανοί.
Ο Ροδωπός είναι σύγχρονο αλλά και παραδοσιακό χωριό με ωραία σπίτια, παλαιά και νέα, και καλούς δρόμους. Υπάρχουν παραδοσιακά καφενεία, καφετέριες και ένα εξοχικό κέντρο. Λειτουργούν Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο.
Στο χωριό υπάρχει μία ενετική έπαυλη για την συντήρηση και ανακαίνιση της οποίας έχει ενδιαφερθεί ο Δήμος Κολυμβαρίου.
Στον Ροδωπό υπάρχει μία μεγάλη και ωραία πλατεία που φέρει το όνομα του πολιτικού – υπουργού Πολυχρόνη Ιωάν. Πολυχρονίδη, όπου υπάρχει και η προτομή του. Υπάρχει επίσης και η προτομή του βουλευτή Πολυχρόνη Δημ. Πολυχρονίδη. Να σημειωθεί ότι οι ανωτέρω Πολυχρονίδηδες ήσαν Ροδωπιανοί.
Δίπλα στην πλατεία βρίσκεται το Μνημείο με τα ονόματα των Ροδωπιανών που έπεσαν στους διάφορους πολέμους. Στο κέντρο του χωριού είναι κτισμένη η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Για την ιστορία πρέπει να αναφερθεί ότι: Στην απογραφή του 1834 ο Ροδωπός ήταν αξιόλογο χωριό με 99 οικογένειες, από τις οποίες οι 96 ήσαν χριστιανικές και οι τρεις (3) μουσουλμανικές. Στην δε απογραφή του 1881, ο Ροδωπός ήταν το μεγαλύτερο χωριό του Δήμου Σπηλιάς με 130 οικογένειες και 557 κατοίκους, που ήσαν όλοι χριστιανοί.
Στον Ροδωπό γεννήθηκαν πολλοί άνθρωποι της επιστήμης, των γραμμάτων και του πνεύματος, όπως είναι ο στρατιωτικός γιατρός Απόστολος Βουτσαδάκης, οι ιερείς – θεολόγοι Νικόλαος Βουτσαδάκης και Κων/νος Εγγλεζάκης, οι πολιτικοί μηχανικοί Παναγ. Μυλωνάκης και Ιω. Μελάκη, ο κτηνίατρος Δημ. Παπαδάκης, ο ιεροδιδάσκαλος Αντώνιος Πατεράκης, η καθηγήτρια Χριστίνη Παπαδάκη, ο δάσκαλοι Μιχ. Μελάκης και Στέφ. Αναγνωστάκης, ο δικηγόρος – συμβολαιογράφος Κυριάκος Κνιθάκης και πολλοί άλλοι.
Μετά τον Ροδωπό, ο δρόμος συνεχίζεται προς τα βόρεια και καταλήγει στο σημείο όπου ήταν η αρχαία Δίκτυννα. Η απόσταση είναι 20 χλμ. περίπου, και η διαδρομή μαγευτική. Η περιοχή αυτή (του ακρωτηρίου Σπάθα) έχει ανακηρυχθεί περιοχή ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Σε όλη την διαδρομή από Ροδωπού μέχρι την αρχαία Δίκτυννα, υπάρχουν φαράγγια και εκκλησάκια που τραβούν το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Στα μισά της διαδρομής συναντούμε την εκκλησία του Αγ. Παύλου που γιορτάζει στις 29 Ιουνίου. Συνεχίζουμε βορειότερα και φτάνουμε στην τοποθεσία “Γκιώνα” όπου είναι κτισμένη η εκκλησία – μοναστήρι του Αγ. Ιωάννου του Ερημίτη. Γιορτάζει στις 29 Αυγούστου. Τότε έρχονται αρκετές εκατοντάδες προσκυνητών. Παλαιότερα ήταν το μεγαλύτερο θρησκευτικό πανηγύρι του νομού Χανίων. Συνεχίζοντας την βορεινή μας πορεία, θα δούμε την εκκλησία του Αγ. Γεωργίου και λίγο πέρα στέκει ένας πύργος με πολεμίστρες. Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Δίκτυννα. Σπουδαία αρχαία πόλη κτισμένη στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου Σπάθα, στη θέση “Μένιες”, όπου υπάρχει σήμερα ένα λιμανάκι που δένουν τα διάφορα καΐκια. Εδώ υπήρχε ο περίφημος ναός της Δικτυνναίας Αρτέμιδας, που την ελάτρευαν περισσότερο στη Δυτική Κρήτη όπου υπήρχαν και άλλα ιερά όπως στην Πολυρρήνια και στην Φαλάσαρνα.
Η αρχαία Δίκτυννα ήταν ισχυρή και αυτόνομη πόλη. Έκοψε νομίσματα που τα ανακάλυψε ο Σβορώνος. Από την αρχαία αυτή πόλη φαίνονται σήμερα μόνο ερείπια.
Πηγές:
– Ν. Σταυράκη, Στατιστική του πληθυσμού της Κρήτης
– Ρ. Πάσλεϋ, Ταξίδια στην Κρήτη (μετάφρ. Δ. Γόντικα)
– Πληροφορίες από τον Ιερέα – Θεολόγο Νικ. Βουτσαδάκη
