Προκύπτει μια εγγενής αδυναμία της Δημοτικής Αρχής των Χανίων να εκφράσει μια σθεναρή πολιτική προτίμηση για την αξιοποίηση των ιστορικών κτηρίων στον λόφο Καστέλι.
Διότι όπως σωστά επισημαίνει ο δημοτικός σύμβουλος κ. Λουτσέτης, αν δεν υπάρξει εισήγηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, για το πολεοδομικό σχέδιο στην ιστορική περιοχή, δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιος κοροϊδεύει ποιον, σε αυτή την πόλη.
Σε διαδικαστικά θέματα της λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου δεν θα μπω, αφενός επειδή είναι ανιαρά και αφετέρου επειδή σχεδόν πάντα δείχνουν τις προθέσεις της τοπικής ηγεσίας να κερδίσει χρόνο, όταν οι εξελίξεις δεν διαμορφώνονται κατά την επιλογή τους.
Πάντα στην πολιτική θα μάθετε να σκέφθεσθε απλά.
«Ποιον εξυπηρετεί τι, και κάτω από ποιες συνθήκες».
Νομίζω ότι η κοινωφελής χρήση των κτηρίων είναι μια βαθιά πολιτική θέση, μια φιλελεύθερη προοπτική, αφού το μνημείο επιστρέφει στην κοινωνία.
Η τοπική κοινωνία αντιλαμβάνεται τον λόφο, ως ένα κλωβό δραστηριοτήτων στον οποίο θέλει να έχει μια πρόσβαση και μια ζωντανή παρουσία.
Γι’ αυτό η Δημοτική Αρχή δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις περιστάσεις αφού υποψιάζομαι θα την ενδιέφερε πολύ να κρατά και την “πίσω πόρτα” ανοιχτή.
Δεν πρέπει στα Χανιά να έχουμε αυτή την ευρωλιγουρίαση ότι οι αμφιλεγόμενες επενδύσεις είναι βουρ στον πατσά.
Οι επενδύσεις έχουν κανόνες, αρχές και βάθος προοπτικής.
Όλα αυτά δεν φαίνεται να τα έχει ξεκαθαρίσει η Δημοτική Αρχή.
Στο 57ο επεισόδιο, ψάχνουμε τι κοινό έχουν Σφακιά και Τέξας και κάνουμε μια στάση στον… λόφο Καστέλι που περιμένει να μάθει την «τύχη» του.
