Συνεργασία, ευρηματικότητα, ανάπτυξη δεξιοτήτων… Ρομποτική! Οι ομάδες του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Χανίων που συμμετείχαν στο 21ο ROBOTEX στην Εσθονία πριν μερικές εβδομάδες γύρισαν γεμάτοι εμπειρίες, πολλές ιδέες αλλά κυρίως δίψα για περισσότερη γνώση.
Σε μια εποχή που ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας καθηλώνεται μπροστά στις οθόνες οι μαθητές του σχολείου παρά τις δυσκολίες και τα ελλιπή μέσα κατάφεραν να διακριθούν στο φετινό ROBOTEX με συμμετοχή 2.894 διαγωνιζόμενων από 28 χώρες του κόσμου.
Η ομάδα που συμμετείχε στο “Μαραθώνιο” (στο διαγωνισμό αυτό η ομάδα προγραμματίζει ένα όχημα- ρομπότ να ακολουθήσει μια πορεία σε πίστα που δίνουν οι διοργανωτές και να την ολοκληρώσει) αφού κέρδισε την πρώτη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό, πήρε την 18η θέση στο ROBOTEX, ενώ τρίτη στον όμιλο, ήταν η ομάδα που μετείχε στο διαγωνισμό των Ρομπότ- Sumo.
ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ
«Αυτό που κέρδισα ήταν πολλές ιδέες, για ρομπότ, για προγραμματισμό, για νέες κατασκευές. Έμαθα πράγματα που δεν γνώριζα» μας λέει ο Δημήτρης Μετζιδάκης που μιλάει με ενθουσιασμό για τα ρομπότ- κατασκευές από τις άλλες χώρες. Όσο για τη συμμετοχή του 1ου Γυμνασίου σημειώνει πως «σε σύγκριση με άλλα σχολεία είχαμε μόλις ένα “κιτ” (εργαλειοθήκη) όταν υπήρχαν ομάδες «που είχαν και 80 “κιτ” στο εργαστήριο τους κάτι που σημαίνει πάρα πολλά εξαρτήματα! Για αυτό που είχαμε πιστεύω ότι πήγαμε πάρα πολύ καλά».
«Προσωπικά μου άρεσε ότι είδαμε στο Robotex πάρα πολλά διαφορετικά είδη ρομπότ, το καθένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο» αναφέρει ο Γιώργος Νικολουζάκης που θεωρεί πως «πραγματικά άξιζε τον κόπο μας, τον ελεύθερο χρόνο που διαθέσαμε γιατί χρειάστηκε να κάνουμε πολλές δοκιμές τα μεσημέρια, τα Σαββατοκύριακα κα. »
Η Αικατερίνη Ελληνιτάκη πέρα από τις αναμνήσεις του ταξιδιού ξεχωρίζει από το ROBOTEX «τις πολλές ιδέες για το πως μπορούμε να φτιάξουμε διάφορα είδη ρομπότ, τα πολλά αγωνίσματα και διαγωνισμούς όπως ένα πρωτότυπο “ράλι σε νερό”. Εργαστήκαμε πολύ στην συναρμολόγηση αλλά και στο προγραμματισμό». Όσο για τον επόμενο διαγωνισμό οι σκέψεις είναι πολλές για την Αικατερίνη όπως «το να μην κάνουμε ρομπότ με Lego αλλά Arduino, να δοκιμάσουμε και άλλα πράγματα».
Ένα ακόμα μέλος της ομάδας ο Λεωνίδας Βεγλιρής παρατηρεί πως «παρότι η πίστα ήταν μικρότερη από αυτή που περιμέναμε – αν και είχαμε προετοιμαστεί για κάθε πίστα – και είχε και “παγίδες” καταφέραμε και τερματίσαμε σε καλό χρόνο».
«Πέρα από το “Μαραθώνιο” στον οποίο μετείχαμε είδαμε μια σειρά διαφορετικούς διαγωνισμούς όπως το Mega Sumo, τα ράλι, οι πυροσβέστες, τα drone… Ήταν όλα μαγικά και πήραμε πάρα πολλές πληροφορίες» είναι το σχόλιο της Αγγελική Αλιγιζάκη.
Τα παιδιά θα ήθελαν να συνεχίσουν και του χρόνου αν και αναγνωρίζουν ότι δεν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό σε σύγκριση με τα ιδιωτικά σχολεία και εκπαιδευτήρια που συμμετείχαν στο διαγωνισμό με μεγάλους προϋπολογισμούς και πήραν και τις πρώτες θέσεις.
SUMO ΡΟΜΠΟΤ
Η δεύτερη ομάδα του σχολείου αποτελούμενη από τους Μανώλη Ορφανουδάκη, Μανώλη Χαροντάκη και Μαριτίνα Στραβοπόδη συμμετείχε στο διαγωνισμό των μεσαίων Sumo. Εκεί συμμετέχουν δύο ομάδες με ένα ρομπότ η κάθε μία. Τα ρομπότ μπαίνουν μέσα σε ένα κύκλο και νικητής είναι αυτός που θα καταφέρει να βγάλει τον αντίπαλο του εκτός του κύκλου.
Οι δύο Μανώληδες παρακολουθούσαν και ιδιωτικά μαθήματα ρομποτικής και ήταν καλά προετοιμασμένη και στην ομάδα ενέταξαν την Μαριτίνα.
«Η εμπειρία ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα . Στο δικό μας διαγωνισμό έχουμε λιγότερο προγραμματισμό σε σύγκριση με τον “Μαραθώνιο” και περισσότερο κατασκευή! Πρέπει να φτιάξεις ένα ρομπότ βαρύ, στιβαρό να έχει δύναμη» λέει ο Μανώλης Ορφανουδάκης και η Μαριτίνα συμπληρώνει ότι « αρχικά το ρομπότ μας είχε άλλη μορφή προσθέσαμε, αφαιρέσαμε πολλά πράγματα. Επανασχεδιάσαμε για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα».
Ο Μανώλης Χαροντάκης από την μεριά του τονίζει πως «κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Δεν είχαμε ιδέα τι θα θα συναντήσουμε και διαπιστώσαμε πως το επίπεδο ήταν απίστευτα υψηλό. Υπήρχαν ομάδες που προπονούνταν για μήνες , 7 ώρες την εβδομάδα. Εμείς πήγαμε για την εμπειρία και να πάρουμε ιδέες και πιστεύω ότι τα καταφέραμε».
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
Για «εμπειρία ζωής » μιλάει η υποδιευθύντρια και καθηγήτρια πληροφορικής Ελένη Λειβαδιτάκη που συνόδευσε τα παιδιά στo ROBOTEX. Η εκπαιδευτικός στέκεται ιδιαίτερα στην ωριμότητα που επέδειξαν οι δύο ομάδες. «Κατά τη διάρκεια του “Μαραθώνιου” προέκυψε ένα πρόβλημα στον προγραμματισμό. Τα παιδιά στεναχωρήθηκαν, αλλά αναζήτησαν την αιτία, βρήκαν το πρόβλημα, το διόρθωσαν και συνέχισαν. Όλα μόνα τους χωρίς τη δική μας παρέμβαση με το διαγωνισμό σε εξέλιξη! Και αυτό δεν είναι έκπληξη γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα οι μαθητές μας ήταν εδώ τα Σάββατα, τις καθημερινές, όποτε τους ζητήθηκε με τη συνδρομή και του μεταπτυχιακού φοιτητή του Πολυτεχνείου Κρήτης του Γιώργου Αποστολάκη, έφτιαχναν, δοκίμαζαν, τσακώνονταν. Με τη συνεργασία κατάφεραν πολλά πράγματα. Δυστυχώς δεν είχαμε τον απαραίτητο εξοπλισμό σε σύγκριση με άλλες ομάδες και αυτό ήταν το μεγαλύτερο μας πρόβλημα» δηλώνει.
Ο έτερος καθηγητής πληροφορικής που συνόδευσε τα παιδιά ο κ. Νίκος Γκιλιόπουλος κάνει λόγο για μια «τεράστια εμπειρία να μετέχουν σε μια τέτοια ηλικία σε μια ένα παγκόσμιο event σε μια ξένη χώρα. «Οι συνέργειες από γονείς, μαθητές εκπαιδευτικούς έφεραν αυτό το αποτέλεσμα» επισημαίνει η διευθύντρια του σχολείου κ. Γιώτα Καλοβρέκτη τονίζοντας την ανάγκη το σχολείο να αποκτήσει τον απαραίτητο εξοπλισμό. « Προσφύγαμε στην τοπική κοινωνία, σε δημόσιους και ιδιωτικούς χορηγούς που αγκάλιασαν το εγχείρημα. Αλλά για να πατήσουμε σταθερά και να πάμε ακόμα πιο ψηλά πρέπει να έχουμε δεδομένο τον αναγκαίο εξοπλισμό ώστε τα παιδιά και οι συνάδελφοι να μπορούν να δουλέψουν όπως πρέπει» καταλήγει.
Ταξίδι στο Μέλλον!
Ενθουσιασμένοι και οι γονείς των παιδιών που συμμετείχαν στο διαγωνισμό είδαν ότι ο κόπος και τα έξοδα τους είχαν αντίκρισμα. Η κ. Βέρα Παϊζάκη μητέρα του Γιώργου Νικολουζάκη επισημαίνει πόσο σημαντικό είναι «να στηρίζουμε τα παιδιά να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα. Αφιέρωσαν πολύ ελεύθερο χρόνο, οι σημερινοί μαθητές δεν είναι “τα παιδιά της αλάνας “ έχουν πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες, το σχολείο και μέσα σε όλα αυτά και την ρομποτική. »
Η κ. Παϊζάκη τονίζει πόσο βοήθησε η όλη διαδικασία τους μαθητές. «Έμαθαν ο καθένας τα όρια του άλλου , έχουν γίνει ομάδα, προσπαθούν μαζί, συνεργάζονται, δουλεύουν! Προσωπικά εξεπλάγην με τη συμπεριφορά όλων ,την ωριμότητα τους, το ότι ήταν απόλυτα συνεπείς στις πτήσεις, στο ταξίδι, το πως άκουγαν τους καθηγητές τους. Όλα αυτά μέσα σε ένα καθεστώς δημιουργικής πίεσης.»
Μια άλλη γονέας η μητέρα του Μ. Χαροντάκη η κ. Νάντια Νταντή μας λέει πως «διαισθάνθηκα ότι διακτινιστήκαμε στο μέλλον γιατί η Εσθονία είναι πολύ προχωρημένη στις νέες τεχνολογίες. Τα παιδιά γέμισαν εμπειρίες και είδαμε πως παρότι είμαστε “πολύ μικροί” σε ότι αφορά τις δυνατότητες, τον εξοπλισμό, πετύχαμε πάρα πολλά. Οι καθηγητές μας έκαναν ότι μπορούσαν έχουν ξεπεράσει το εαυτό τους αλλά το σχολείο έχει ανάγκη εξοπλισμό, πιθανόν σύνδεση με ένα φορέα όπως το Πολυτεχνείο Κρήτης για να γίνουν και άλλα πράγματα σε αυτήν την κατεύθυνση.». Οι γονείς ευχαριστούν για τη στήριξη το Δήμο Χανίων, τη ΔΕΔΙΣΑ, το ΕΒΕΧ, τα σούπερ μαρκετ ΣΥΝΚΑ και Σκλαβενίτης, τη Συνεταριστική Τράπεζα Χανίων, το τουριστικό γραφείο “Let’s Tour”.
Οικολογικό παζάρι σήμερα το απόγευμα
Σήμερα το απόγευμα στις 5 στο χώρο του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Χανίων θα πραγματοποιηθεί το “Οικολογικό Χριστουγεννιάτικο Παζάρι” του σχολείου. Θέμα του παζαριού οι 17 στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης όπως του έχει θέσει ο ΟΗΕ με στόχο να εκπληρωθούν μέχρι το 2030.
