Η τραγική κατάσταση στα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία συνεχίζεται μετά την βάρβαρη ρωσική εισβολή και οι άμαχοι είναι αυτοί που πληρώνουν την ρωσική επιθετικότητα.
Τα μέτωπα είναι πολλά ενώ η τραγωδία της Μαριούπολης καταδεικνύει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τα πολλαπλά εγκλήματα πολέμου που καταλογίζονται ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον ρωσικό στρατό.
Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά στο ουκρανικό έδαφος, στην Ρωσία η παραπληροφόρηση συνεχίζεται με μεγάλη ένταση και τα εκεί ΜΜΕ συνεχίζουν στην πλειοψηφία τους να παραπλανούν τον ρωσικό λαό.
Όποιος ή όποια τολμήσει να στραφεί κατά του Πούτιν κινδυνεύει άμεσα με φυλάκιση και στην καλύτερη περίπτωση με χρηματικό πρόστιμο. Για να μην μιλήσουμε για τίποτε άλλο όπως μας διδάσκει το παρελθόν.
Οι «Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα» περιγράφουν με μελανά χρώματα την κατάσταση αυτή και προειδοποιούν για τους μεγάλους κινδύνους που διατρέχει διεθνώς η ελευθεροτυπία, αρχής γενομένης από αυτό το επιεικώς αυταρχικό και δικτατορικό κράτος.
Οι ρωσικές αρχές, όπως αναφέρει η οργάνωση, χρησιμοποιούν τις συλλήψεις, τις επιδρομές και τα πρόστιμα για να παρενοχλούν συστηματικά δημοσιογράφους τους οποίους κατηγορούν ότι δημοσιεύουν «ψευδείς πληροφορίες» σχετικά με τις δραστηριότητες του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία.
Οι ρωσικές αρχές καταδιώκουν και επιχειρούν να φιμώσουν τους λίγους ντόπιους δημοσιογράφους που τολμούν ακόμη να αναφέρουν το παραμικρό για τον πόλεμο που έχει ξεκινήσει η Ρωσία στην Ουκρανία, σε αντίθεση με την επικρατούσα προπαγάνδα”, δήλωσε ο εκτελεστικός διευθυντής του RSF Christian Mihr.
Αφού εξόντωσαν τον ανεξάρτητο Τύπο που μετέδιδε ειδήσεις σε όλη τη Ρωσία, οι Αρχές στοχεύουν τώρα τα τοπικά ΜΜΕ με τη βοήθεια των νόμων περί λογοκρισίας εν καιρώ πολέμου. “Το τρομερό πλήγμα στα μέσα ενημέρωσης με την εθνική κάλυψη ήταν ένα μήνυμα προς τις τοπικές αρχές να εξαλείψουν τώρα και τις τελευταίες κριτικές περιφερειακές εφημερίδες.
Σύμφωνα με τροποποίηση του νόμου στις 4 Μαρτίου, κάθε Ρώσος ή ξένος μπορεί να καταδικαστεί σε φυλάκιση έως και 15 ετών για τη διάδοση «ψευδών πληροφοριών» σχετικά με τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις.
Πολλά ανεξάρτητα ΜΜΕ, όπως τα Novaya Gazeta, The Bell, Taiga.info, VPost και Prospekt Mira, ανακοίνωσαν ότι θα σταματήσουν την κάλυψη του πολέμου στην Ουκρανία και θα διαγράψουν προηγούμενα ρεπορτάζ για αυτόν, προκειμένου να προστατεύσουν τους δημοσιογράφους τους από τη δίωξη. Σύμφωνα με έναν άλλο νόμο που ψηφίστηκε στις 22 Μαρτίου, οι «ψευδείς πληροφορίες» σχετικά με τις δραστηριότητες των «ρωσικών κρατικών οργάνων» που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό – συμπεριλαμβανομένων των προέδρων, της εκτελεστικής εξουσίας, του κοινοβουλίου, της Εθνικής Φρουράς και της υπηρεσίας πληροφοριών της Ρωσικής Ομοσπονδίας (FSB) – τιμωρούνται επίσης με φυλάκιση έως και 15 ετών.
Αντίθετα, κλίμα ατιμωρησίας επικρατεί για τις επιθέσεις κατά των επαγγελματιών των μέσων ενημέρωσης. Παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του συντάκτη της Novaya Gazeta και βραβευμένου με Νόμπελ Ειρήνης Dmitry Muratov.
Στις 7 Απριλίου δέχθηκε επίθεση στο τρένο από τη Μόσχα προς τη Σαμάρα από έναν άνδρα που τον ψέκασε με μείγμα κόκκινης μπογιάς και ασετόν. Μετά τη δική του έρευνα για το περιστατικό, το προσωπικό της εφημερίδας κατήγγειλε την αδράνεια της αστυνομίας.
Πολλά τοπικά ΜΜΕ, εντωμεταξύ στην Ρωσία, βρίσκονται είτε λίγο προ του κλεισίματος, είτε οι εκδότες τους απειλούνται με φυλάκιση και οι δημοσιογράφοι με υψηλά πρόστιμα.
Όπως βλέπουμε η ιστορία κάνει κύκλους. Και επί εποχής ΕΣΣΔ ίσχυαν τα ίδια και πολύ χειρότερα. Η ελευθεροτυπία στην Ρωσία ήταν και είναι αδιανόητη.
Η τύχη των αντιφρονούντων, διανοουμένων και δημοσιογράφων που στέκονται κριτικά απέναντι σε αυτό το δικτατορικό καθεστώς, είναι προδιαγεγραμμένη. Το παρελθόν διδάσκει και η κατάληξη στις φυλακές είναι λίγο πολύ γνωστή.
Για την Ρωσία όπως και την πρώην ΕΣΣΔ ο αντιφρονούντας ή ο κριτικός δημοσιογράφος θεωρείται εχθρός του κράτους και πράκτορας της Δύσης. Με αυτό το επιχείρημα εξαφανίστηκαν, εξορίστηκαν ή εκτελέστηκαν στο παρελθόν χιλιάδες άνθρωποι.
Αυτά ως πρόγευση για το τι θα ακολουθήσει με την τύχη όλων αυτών, δημοσιογράφων ή μη που στρέφονται κατά του Πούτιν.
Για δε τους εδώ πολλά λαλούντες φιλορώσους – από την άκρα δεξιά έως την αριστερά – υπάρχει η παρότρυνσή μου την επιχειρηματολογία τους, να επισκεφθούν την Ρωσία και να την εκφράσουν ανενδοίαστα.
Ίσως εκεί καταλάβουν επιτέλους πως η μη ταύτιση με το καθεστώς σημαίνει δίωξη που δεν βιώνουν στις ψευδεπίγραφες δημοκρατίες της Δύσης. Να νοιώσουν. με λίγα λόγια την «αγκαλιά» της μαμάς Ρωσίας και να μαζέψουν άρον – άρον τα ιδεολογικά τους κομμάτια.
