Ρωσία – ΝΑΤΟ βίοι αντίρροποι

Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο έχει δημιουργήσει πολλά ερωτήματα. Η φυσιογνωμία του Αρχιπελάγους άλλαξε από τότε, που μπήκε η FRONTEX, όταν μας έλεγαν οι Ευρωπαίοι, να φυλάξουμε τα σύνορά μας και ’μεις αδυνατούσαμε. Τι είναι σήμερα το Αιγαίο; Εγινε η δίοδος προσφύγων και μεταναστών στην Ευρώπη. Είναι θάλασσα ελληνική όταν το ΝΑΤΟ περιπολεί μονίμως και Τούρκοι εμπειρογνώμονες (;) έχουν έρθει στα νησιά για τα hot spots;
Το στρίμωγμα, που μας γίνεται στην οικονομία, μπορεί να έχει και εθνικές επιπτώσεις, να κινδυνεύσουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Το Αιγαίο δεν είναι αυτό που ξέραμε. Διαμορφώνονται νέες καταστάσεις. Πάει να παγιωθεί ένα είδος ελεύθερης ζώνης, στην οποία δεν θα ‘χουμε τον πλήρη έλεγχο. Το ΝΑΤΟ είτε το ζητήσαμε εμείς να ‘ρθει, είτε όχι, είναι πλέον εδώ, μετά από κάποιο σχεδιασμό. Το δεχθήκαμε και σιγά σιγά καταλαβαίνουμε, ότι κάτι έχει αλλάξει στην εξωτερική πολιτική. Αμα η Τουρκία δεν δέχεται τη FRONΤEX της ΕΕ, αλλά τους Νατοϊκούς να περιπολούν στο Αιγαίο, καταλαβαίνει κανείς, ότι διαμορφώνονται συνθήκες συνδιαχείρισης.
Οι προσφυγικές ροές ήταν ένα μέρος του σχεδίου της Τουρκίας, που τις αξιοποίησε για να “γκριζάρει” κάποιες περιοχές. Αυτό το επιτυγχάνει, επειδή έχει ισχυροποιηθεί. Έχει αναβαθμίσει ποιοτικά και ποσοτικά τις παραβιάσεις, χωρίς να θέλει να δημιουργήσει θερμό επεισόδιο. Παράλληλα κι εμείς ακολουθούμε πολιτική κατευνασμού, που δυστυχώς δεν αποδίδει.
Η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο τύποις αποφασίστηκε, να είναι ο φόβος των διακινητών προσφυγικών ροών, οι οποίες ανασχέθηκαν, διότι το θέλησε η Τουρκία με τη συμφωνία ΕΕ – Νταβούτογλου. Η κρίση του προσφυγικού πανικόβαλε την Ευρώπη, που προσέφυγε στη συμβολή της Συμμαχίας να φυλαχθούν τα σύνορά της. Τούτο όμως ήταν μια σχετική ανακούφιση, αλλά και δίκοπο μαχαίρι για την Ελλάδα. Η αλήθεια κρύβεται κάτω απ’ τις λεπτομέρειες.
Επειδή βλέπουμε, ότι η Τουρκία δέχθηκε το ΝΑΤΟ ανεπιφύλακτα για τις δικές της επιδιώξεις, εύλογο είναι, να ‘χουν δίκιο μερικοί, ότι εμείς παρασυρθήκαμε από μια περιστασιακή καταιγίδα του μεταναστευτικού όγκου. Η εμφάνιση του ΝΑΤΟ για άλλους λόγους σχεδιάστηκε. Να είναι το αντίπαλο δέος της ρωσικής δραστηριότητας στο Αιγαίο με τα γεγονότα της Συρίας, στο έδαφος της οποίας διατηρεί στρατιωτικές βάσεις.
Η παρουσία των Νατοϊκών δυνάμεων δεν είναι μόνο στο Ν/Α Αιγαίο, αλλά και στα Ανατολικά της Ε.Ε., λόγω της ρωσικής πολιτικής στο ουκρανικό. Η διάδοση περί προσωρινής ανάπτυξης Νατοϊκών δυνάμεων για κοινές ασκήσεις στη Βαλτική όπως και η εγκατάσταση Διοικήσεων του ΝΑΤΟ σ’ αυτό το χώρο, είναι προσπάθειες να διατηρηθεί ο έλεγχος της περιοχής. Που ξεκινάει απ’ την Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία και φθάνει στο Αιγαίο με δυνάμεις των ΗΠΑ, Καναδά, Γαλλίας, Βρετανίας και Γερμανίας, υπό το πνεύμα πολυεθνικού χαρακτήρα.
Οι Ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως οι Ανατολικές, που αποτελούσαν την πρώην ΕΣΣΔ, δεν θέλουν εχθρικές σχέσεις με τη Ρωσία. Οι χώρες αυτές είναι συγκρατημένες ως προς την αίσθηση του ρωσικού κινδύνου εν σχέσει με τις χώρες του Νότου, τα προβλήματα των οποίων απ’ τις μεταναστευτικές ροές τα αγνοούν, διότι δεν τους έχουν αγγίξει ακόμα.
Η συσπείρωση των κρατών μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας και η συνεργασία τους σ’ Ανατολή και Νότο δείχνει τη θέλησή τους ν’ αποτρέψουν τα σχέδια της Μόσχας για τη διάσπαση αυτού του μετώπου. Γενικότερα για τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ θα συζητηθούν στη Σύνοδο Κορυφής τον Ιούλιο στην Πολωνία την οποία θα διοργανώσει η δεξιά κυβέρνηση της χώρας, που θεωρεί επιβεβλημένη τη Νατοϊκή παρουσία στο Ανατολικό της υπογάστριο.