Ρωσοουκρανικά

Ο σχεδιασμός της ουκρανικής αποτυχημέ- νης αντεπίθεσης με τη βοήθεια των Νατοϊ- κών επιτελών προέβλεπε φθορά των ρωσικών στόχων. Οι Δυτικοί συντηρούν το αφήγημα παραχώρησης στη Ρωσία των καταληφθέ- ντων εδαφών, έναντι ένταξης στο ΝΑΤΟ της εναπομείνασας Ουκρανίας. Τούτος ο πόλεμος ηθικής μείωσης είναι μια σύγκρουση που αλ- λιώς ξεκίνησε, ελεγχόμενη, και κινδυνεύει να καταστεί ελεηνολογία.
Ο διεθνής παράγοντας φαίνεται ότι δεν μπό- ρεσε εξαρχής να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην επίλυση της Ρωσοουκρανικής σύρρα- ξης. Αντιθέτως πυροδότησε τη διατήρηση και επέκταση της κατάστασης, υποθάλποντας τον φιλελευθερισμό και τον εθνικισμό. Η Δύση, αφού τελείωσε ο ψυχρός πόλεμος, προχώρη- σε βραδέως αλλά σταθερά, να αναλάβει ξανά περιφερειακές πρωτοβουλίες στις βορειοανα- τολικές ευρωπαϊκές χώρες, έχοντας υπόβαθρο εξόρμησης την Αλεξανδρούπολη.
Το Κρεμλίνο απομονώνεται σιγά-σιγά απ’ την Ευρώπη, μετά τις διευρύνσεις του ΝΑΤΟ απ’ τις χώρες της και ο πρόεδρος Πούτιν προ- σπαθεί ν’ αξιοποιήσει και να καλύψει κάθε κενό από άποψη γεωστρατηγικής πρακτικής που θα του δώσει την ευκαιρία να παραμείνει μία μη αμφισβητούμενη παγκόσμια δύναμη.
Λόγω του πολέμου μειώθηκε η ενεργειακή εξάρτηση της Ε.Ε. από τη Ρωσία, γιατί απαγο- ρεύτηκε η εισαγωγή ρωσικού άνθρακα και πε- τρελαίου, αλλά για το φυσικό αέριο δεν συνέ- βη το ίδιο, παρά την κοινή απόφαση των “27” να μειωθούν δραματικά. Αλλά η Μόσχα έστελ- νε και αυτή το υγροποιημένο αέριο L.N.G. που μεταφερόταν με πλοία, κυρίως ελληνικών συμφερόντων.
Ο ουκρανικός στρατός έπεσε σε παγίδα θα- νάτου, θυσιάζοντας άσκοπα τις δυνάμεις τους. Το αμυντικό σύστημα της Ρωσίας είναι πολύ- μορφο, βασιζόμενο και στις ναρκοθετήσεις, που εκτός του ότι επιβραδύνουν την προέ- λαση, επιφέρουν και ακρωτηριασμούς στους πολεμιστές.
Το ερώτημα είναι αν την αντεπίθεση την αποφάσισε η Ουκρανία από μόνη της ή άλλοι την οδήγησαν. Η C.I.A. είχε ενημερώσει τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μπλίνκεν ότι η αντεπίθεση θα είχε ολέθρια αποτελέσματα, αλλά τούτο αγνοήθηκε. Ο Ζελένσκι φαίνεται πως είχε την αμερικανική στήριξη και έκανε σχέδια που δεν του βγήκαν. Λάθος του Ουκρανού προέ- δρου, όπως και λάθος δικό μας, να τον περι- βάλλουμε με τον “χιτώνα” των χωρών των Δυ- τικών Βαλκανίων, προσφάτως, στη διάσκεψη των Αθηνών στο Ζάππειο.
Συζητείται το πάγωμα της σύγκρουσης για σύναψη ανακωχής. Τούτο μπορεί να επιτευ- χθεί απ’ τους αντιμαχόμενους, αν κανείς τους δεν υποχρεωθεί απώλειες. Η Ουκρανία τον ακρωτηριασμό των εδαφών της και η Ρωσία πάψει ν’ αρνείται τη συμμετοχή της Ουκρα- νίας στο ΝΑΤΟ, πώς μπορεί ν’ αλλάξει το “στάτους κβο” είναι δύσκολη υπόθεση, όπως δύσκολο είναι να σταματήσει ο πόλεμος μετά από υποχώρηση του ενός ή του άλλου.