Ρωσοουκρανική κρίση

Η Γερμανία, σε ό,τι έχει να κάνει με τη Μόσχα, όσον αφορά την Ουκρανία, συμπεριφέρεται ως ουδέτερη χώρα. Όμως πατάει σε δύο βάρκες. Θέλει να βρίσκεται, αφ’ ενός ως Νατοϊκός σύμμαχος ενεργά στις εξελίξεις με τη Ρωσία και αφ’ ετέρου δεν επιδιώκει, να διαρρήξει τις σχέσεις της με το Κρεμλίνο. Αυτό προκύπτει μετά τις δηλώσεις του Καγκελάριου Ολαφ Σόλτς, ότι «δεν θα ενισχύσουμε τις ουκρανικές δυνάμεις με φονικά όπλα». Ενας άλλος λόγος είναι, ότι η Γερμανία είναι εξαρτημένη απ’ το Ρωσικό φυσικό αέριο και τη λειτουργία του North Stream 2. Θα ήταν δε αυτοκτονία, να τα “σπάσει” τώρα με τον Πούτιν.
Ωστόσο για την αποστολή πολεμικού υλικού πάσης φύσεως από κράτη φίλα προσκείμενα στους Αμερικανούς και Άγγλους προς ενίσχυση της πολυπαθούς Ουκρανίας και την τροφοδοσία της με κάποιες χιλιάδες Γερμανικά κράνη(!!) ουδέν σχόλιον. Στα ρωσοουκρανικά σύνορα από πλευράς Ρωσίας έχουν συγκεντρωθεί χιλιάδες στρατιώτες, άρματα μάχης και πυραυλικός εξοπλισμός. Το ότι οι Δυτικές χώρες αποφάσισαν να απομακρύνουν από το Κίεβο τις οικογένειες των διπλωμάτων, τούτο δείχνει, ότι μάλλον έχει αποφασισθεί, να γίνει επέμβαση, αν οι Ρώσοι εισβάλλουν στην Αν. Ουκρανία με το πρόσχημα, ότι οι Ρωσόφωνοι ζήτησαν τη βοήθεια του Κρεμλίνου. Οι “κακές γλώσσες” λένε, ότι κατασκευάσθηκε ως προβοκάτσια ο σκοτωμός Ρωσόφωνων, για να επέμβει η Ρωσία.
Απ’ το παράλογο αυτό θέατρο της Ρωσοουκρανικής κρίσης δεν λείπει ο Ερντογάν, που επιθυμεί να παίξει ρόλο διαμεσολαβητή, παίρνοντας θέση υπέρ της Ουκρανίας. Προγραμμάτισε την επίσκεψή του στο Κίεβο, να μειώσει τις εντάσεις(;) και να χρησιμοποιήσει τυχόν ύφεση της κρίσης για την ενδυνάμωση των σχέσεων του με τις ΗΠΑ. Το οξύμωρον είναι, ότι ενώ φλερτάρει με τη Ρωσία και προμηθεύεται απ’ αυτήν και τους Ευρωπαίους πολεμικό υλικό, τροφοδοτεί με τουρκικής κατασκευής στρατιωτικά εφόδια και ντρόουνς τους δύστυχους Ουκρανούς, οι οποίοι βρίσκονται σε πολεμική αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Η κατάσταση στα Ρωσσοουκρανικά σύνορα, είναι κρίσιμη. Το Ηνωμένο Βασίλειο στέλνει οπλισμό στην Εσθονία και η Γαλλία στρατό στη Ρουμανία, που γειτονεύουν με την Ουκρανία. Ο Στόλντενμπεργκ διαψεύδει, ότι η Συμμαχία θ’ αναπτύξει στρατεύματα σ’ αυτή τη χώρα. Είπε, όμως, ότι «επικεντρώνουμε να παράσχουμε υποστήριξη» χωρίς να διευκρινίζει το είδος της. Από την άλλη πλευρά ο Σέργκεϊ Λαβρώφ δήλωσε: «Εάν δεν σκοπεύουν να το κάνουν, τότε θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί… Τούτο είναι το βασικό ερώτημα για τον καθορισμό των μελλοντικών μας προτάσεων», συμπλήρωσε ο Ρώσος Υπ. Εξωτερικών. Εκ τούτου φαίνεται, ότι ο Πούτιν έχει αφήσει ανοιχτό κάποιο παράθυρο διαλόγου επί υψηλού επιπέδου.
Εν τω μεταξύ την περασμένη Δευτέρα ο Νίκος Δένδιας επέλεξε, να βρεθεί στη Μαριούπολη της Ουκρανίας, εν μέσω της εξελισσόμενης κρίσεως, να συναντηθεί με ομογενειακούς φορείς της ελληνικής κοινότητας. Αυτή η πράξη χαρακτηρίζεται “γρίφος” από μερικούς διπλωμάτες καθ’ όσον η Ελλάδα είναι χώρα του ΝΑΤΟ και κάθε κίνηση μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως, λαμβανομένων υπ’ όψιν των σχέσεων ΗΠΑ – Ελλάδος με την αναβάθμιση της Σούδας και του λιμένος της Αλεξανδρούπολης.
Ολα τα ενδεχόμενα στο Ρωσοουκρανικό είναι ανοιχτά για μια διεθνή σύγκρουση, όπως οι παλιές.