“S300” συνέχεια τρίτη

Κάτι κινείται στις Ενοπλες Δυνάμεις σε θέματα συγχρόνων οπλικών συστημάτων, τους S300, με τους οποίους έκαναν δοκιμαστική βολή στο Πεδίο Βολής Κρήτης Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013 με στόχο ένα μικρό μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Παρά την υστέρηση των παραγγελιών, λόγω της κρίσεως, αυτό είναι μια σημαντική παράμετρος, που εξασφαλίζει την προφύλαξη, κάπως, της χώρας από την ανατροπή της ισορροπίας εξοπλιστικών δυνάμεων με την Τουρκία.
Οι “S300”, για τους οποίους είχαμε αναφερθεί εκτενώς 20/8/98 και 3/1/99 στα “Χ.Ν.”, είναι ένα αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων μακρού βεληνεκούς, που εντάχθηκε, εν τέλει, στο σύστημα αεράμυνας της χώρας μετά από 14 χρόνια διπλωματικών, πολιτικών και στρατιωτικών διαβουλεύσεων.
Μία πυροβολαρχία “S300” μπορεί να έχει 48 πυραύλους  πάνω σε ερπυστριοφόρα οχήματα. Του πυραύλου καθορίζεται η πορεία από ειδικό ραντάρ. Μπορεί συγχρόνως να καθοδηγεί έως και 12 πυραύλους, ο καθένας τους ζυγίζει 1.900 κιλά περίπου και έχει βεληνεκές από 10 έως 140 χλμ. σε ύψος από 50 έως 2.600 μέτρα. Η ταχύτητά του φθάνει μέχρι 2,70 χλμ. ανά δευτερόλεπτο.
Είχαν αγορασθεί το 1997 από την Κύπρο με διακρατική σύμβαση εκ της Ρωσίας επί προεδρίας Κληρίδη, αλλά λόγω αντιδράσεων και απειλών της Τουρκίας ότι αν μεταφερθούν εκεί, θα ήταν “casus belli” και κατόπιν της εμπλοκής των Η.Π.Α. που διεμήνυσαν ότι “δεν πρέπει να πάρετε τους “S300” δεν έφθασαν ποτέ στην Κύπρο. Επί υπουργίας Πάγκαλου και Κασουλίδη, συμφωνούντος και του κ. Σημίτη, αποφασίστηκε, τον Νοεμ. 1998, να μεταφερθούν στην Κρήτη και τον Μάρτιο 1999 με άκρα μυστικότητα μετακινήθηκαν στο νησί, όπου εφυλάσσοντο έκτοτε σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Ηράκλειο. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς των “S300” τακτοποιήθηκε το 2007 επί Μεϊμαράκη, έγινε δε ανταλλαγή με πυραύλους μικρότερου βεληνεκούς Tor M1.
Μετά 14 χρόνια αναμονής οι “S300” επανήλθαν στο προσκήνιο με τη βολή, που έγινε (“Χ.Ν.” 14/12/13) παρουσία του Υ.ΕΘ.Α. και πολλών που παρευρέθησαν εκπροσώπων κρατών και μελών του ΝΑΤΟ. Εστέφθη δε με επιτυχία και ο κ. Αβραμόπουλος βρήκε την ευκαιρία να πει ότι “δεν στέλνουμε μηνύματα απειλής… το σύστημα αποτελεί ένα ισχυρό χαρτί στην επιχείρηση και προστασία του Εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδος” και ότι “το εθνικό αμυντικό σύστημα είναι όρθιο”. Για να φθάσουμε ως εκεί προηγήθηκε η πιστοποίηση Ρώσων τεχνικών που έδωσαν το Ο.Κ. και έτσι μπήκε τέλος στις φήμες  ότι το σύστημα ήταν σε αχρηστία.
Την ώρα που γινόταν η δοκιμή των “S300” στην Κρήτη  επραγματοποιείτο επίσκεψη του Νταβούτογλου στη χώρα μας, ο δε Ερντογάν έκανε εμπρηστικές δηλώσεις για το ευρωπαϊκό τμήμα της άλλοτε οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που περιλάμβανε την ελληνική Θράκη, τη Νότια Βουλγαρία, τα Σκόπια και το Κόσοβο, αναζωπυρώνοντας έτσι τις μειονοτικές επιδιώξεις στα Βαλκάνια. Την ίδια μέρα τουρκικό ερευνητικό σκάφος έκανε την εμφάνισή του στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ. Δεν ξέρουμε τι αιτήματα προώθησε στην Αθήνα ούτε τι διημείφθη με τους Τουρκοκυπρίους τους οποίους αμέσως μετά επισκέφθηκε.
Το ερώτημα είναι γιατί δεν αντιδρά τώρα η Τουρκία. Μήπως ξεπεράστηκε η τεχνολογία των “S300” και είναι πλέον ακίνδυνοι γι’ αυτούς; Πάντως παραμένει απόρρητο πού θα στηθούν και ποιον χώρο της Ελλάδος θα καλύψουν, αν θα είναι η Βόρειος Ελλάδα, η Θράκη ή το Νότιο Αιγαίο. Η αλήθεια είναι ότι στους εξοπλισμούς βρισκόμαστε πίσω. Η καθυστέρηση αναπτύξεως των “S300” προσομοιάζει με την περίπτωση των υποβρυχίων. Οσάκις θέλαμε να είμαστε μπροστά, κάτι συνέβαινε και μας προλάβαιναν σε τεχνολογικά συστήματα πιο προχωρημένα οι υπεράριθμοι αντίπαλοί μας.
Ομως η ύπαρξη ικανών αξιωματικών και η υψηλού επιπέδου εκπαίδευση του έμψυχου υλικού συντελεί στο να υπερβαίνουμε εμπόδια και δύσκολες καταστάσεις.