Sacrificio

Μαρίνας Λυκούδη – Σημαντηράκη
H κυρία Μαρίνα Λυκούδη, φιλόλογος, σπουδαία με “γλωσσικό βάρος”, γνώση, πολυταξιδεμένη και γλωσσομαθής, καταθέτει τον βαθύ της επηρεασμό από τον πολιτισμό των Ινκας!
Καταδύεται θεαματικά, σ’ ένα χρονικό βάθος έξι περίπου αιώνων κι ανταμώνεται στις περουβιανές Ανδεις, μ’ εκείνο το δεκατετράχρονο κορίτσι ως σώμα νεκρό πλέον, θυσιασμένο παράλογα, ανόητα, άδικα και φριχτά, προκειμένου να κατευναστεί η οργή του ηφαιστείου Αμπατο.
Και συγκλονίζεται η συγγραφέας και εμπνέεται…
Πιάνει μολύβι και χαρτί και καταθέτει τη “διαφωνία” της για την ανθρωποθυσία, τις ανθρωποθυσίες, που εσυντελούντο, σ’ αυτούς τους πολιτισμούς, απολύτως δόκιμα!!
Με το φως, το συνειδησιακό της φως, αλλά και την εδρευομένη δυτικώ τω τρόπω, να το πω έτσι, Πίστη Δικαίου, αποτυπώνει την εποχή και τον λαό γενικότερα του “Ηλιολατρεύοντος”, του Ινκα και των Ινκας…, αλλά και στηλιτεύει τη βαρβαρότητα…
Μυθοπλάθει δεξιότεχνα, ελκυστικά…
Με εναργέστατες εικόνες, αισθήματα και καταγγελτικό λόγο, με πρώτη ύλη το πραγματικό γεγονός της θυσίας,
Απολύτως σίγουρη, απευθύνεται σ’ ένα αναγνωστικό κοινό, έμπλεο στο σύστημα αξιών του, το οποίο έχει σφυρηλατηθεί με τα ιδεώδη της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, του σεβασμού της ζωής…
Καθίσταται, λοιπόν, απολύτως “συνήγορος” προς τον λόγο και το ύφος της συγγραφέως…
Η κα Λυκούδη μάς προσέφερε ένα θαυμάσιο πόνημα 200 και πλέον σελίδων, που αξίζει, αξίζει να διαβαστεί! Είναι το τέταρτο έργο της, μετά την “ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό” και τα δύο έξοχα λευκώματα σε συνεργασία με τον διπλωμάτη σύζυγό της Βασίλη Σημαντηράκη (λευκώματα που μου χάρισαν πριν από χρόνια) “Ελαία η Καλλιστέφανος και “Πέτρα ωραιοτάτη”.
Ευχαριστώ θερμά και για τούτο το τόσο εύχρηστο και ενδιαφέρον βιβλίο, για το οποίο ευχαριστεί τα παιδιά της, και στον άνδρα της το αφιερώνει με πολλή αγάπη!
Το βιβλίο ενισχύεται από ικανό βιβλιογραφικό “οπλισμό”, το βιβλίο διαθέτει γλωσσάρι, που δίνει και μόνον αυτό, στοιχεία από την Ιστορία, της Ιερότητες, τις γεύσεις και την αισθητική του καιρού, και το βιβλίο μας εικονίζει με τη  λευκότητα του χιονιού, τις Περουβιανές Ανδεις, με μια μεγαλοπρέπεια, διηνεκή!
Ευχαριστώ ξανά!