» Ελεγε ο ποιητής, ο Τάκης ο Σινόπουλος, πως «όπως πάντα στην Ιστορία φυσά ένας διαβολεμένος αέρας…».
Είναι τούτη η μετέωρη εποχή ανεμοδαρμένη στην Ελλάδα απ’ τις υπερβολικές αξιώσεις των δανειστών, τον δικό μας κατακερματισμένο λόγο, την αμφιθυμία της κοινωνίας που δοκιμάζεται σκληρά.
Αν οι πολιτικοί μας δεν είχαν μερικές φορές μια ανούσια ηθικοπλαστική λογική, ίσως μέσα στην κρίση ανακαλύπταμε χρήσιμα εργαλεία για την ανάταξη της χώρας.
Μα ήταν πνευματικά απροετοίμαστη η Ελλάδα ν’ αντιμετωπίσει μια μεγάλη δοκιμασία.
Κάποιοι λένε ότι μας ζήτησαν ν’ ανέβουμε έναν ανήφορο κι εμείς (δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα) τον κάναμε Γολγοθά.
Και πάλι απ’ τις λεκτικές ακροβασίες και το επικοινωνιακό παιχνιδάκι που μοιάζει με χωρατό, αισθανόμαστε ότι γυρίζουμε στο 2010.
Πάλι ανασφάλεια, πάλι Grexit, πάλι το μετέωρο βήμα του πελαργού.
Σα να μην πέρασε ούτε μια μέρα απ’ την αρχή της κρίσης, σαν να ζούσαμε σε μια εικονοκλαστική τύρβη, όλα μοιάζουν όπως όταν ξεκινήσαμε…
Η κάθε προσπάθεια βέβαια έχει νόημα μόνο αν την αντέξεις μέχρι να φτάσεις στο σκοπό σου, αλλιώς πάει χαμένο και ό,τι έκανες μέχρι αυτό το σημείο. Οι Έλληνες είχαν ακόμη αντοχή και οι περισσότεροι γι’ αυτό το λόγο δεν ήθελαν πρόωρες εκλογές. Ήρθαν όμως οι λαϊκιστές και τους είπαν, ελάτε μαζί μας, αφήστε την προσπάθεια, που είναι τόσο κουραστική και επίπονη, εμείς ξέρουμε ένα δρόμο πιο εύκολο. Στο πρόσωπο των κουρασμένων ανθρώπων έλαμψε η ελπίδα. Του έδωσαν λοιπόν το χέρι και τον ακολούθησαν εκεί που τους πήγε για να τους δείξει τον δικό του δρόμο. Κοιτάξτε, τους είπε, και τέντωσε το χέρι για να τους δείξει τον γκρεμό που βρισκόταν μπροστά τους. Μα αυτός είναι γκρεμός! Είπαν αυτοί. Αυτός γέλασε αυτάρεσκα και γεμάτος χλευασμό : Χαχά, τι ανόητοι που είστε, που τον βλέπετε τον γκρεμό; αυτά τα λένε μόνο αυτοί που λεν και πως δεν πετάει ο γάιδαρος, για να σας κοροϊδέψουν.