Ητανε μια φορά και δυο καιρούς ένας όμορφος πλανήτης ολοστρόγγυλος και πολύχρωμος, τον έλεγαν γη.
Στην αρχή, πριν χιλιάδες ίσως εκατομμύρια χρόνια, κατοικήθηκε από δεινόσαυρους. Έτσι λένε, δεν ξέρω, δεν ήμουν εκεί. Αλλά το πιστεύω. Όταν αφανίστηκε το είδος, δεν ξέρω για ποιούς λόγους και ποιός ξέρει; Εμεινε ένα είδος το οποίο μεταλλάχτηκε. Έμειναν οι τυραννόσαυροι. Αυτοί οι μεταλλαγμένοι, στέκονται σε δυο πόδια, έχουν ομιλία και νου. Για συναίσθημα δεν άκουσα τίποτα. Δεν ξέρω ποιος τους άφησε να ζήσουν να μεταλλαχτούν και να πολλαπλασιαστούν επικίνδυνα. Έχουν εξαπλωθεί σ’ όλο τον πλανήτη. Δεν τη γλύτωσε ούτε αυτή η πανέμορφη κουκκίδα που τη λένε Ελλάδα.
Αυτοί, τότε, οι δεινόσαυροι, ζούσαν σε αγέλες και αλληλοσπαράσσονταν. Οι σημερινοί τυραννόσαυροι δημιουργούν αγέλες που επίσης αλληλοσπαράσσονται και βέβαια εννοείται πως τις κατευθύνουν.
Οι σημερινοί τυραννόσαυροι διαμένουν σε όμορφα μέρη και σε πολυτελείς κατοικίες. Έχουν και ονόματα. Και συνήθως σόι πάει το βασίλειό τους. Ονόματα δεν λέμε αλλά λίγο πολύ όλοι τους γνωρίζουμε ή τους έχουμε ακουστά. Κι αυτούς που βλέπουμε στις οθόνες των ΜΜΕ, τους ακούμε να λένε παραμύθια. Κοινώς μας παραμυθιάζουν.
Οι σημερινοί τυραννόσαυροι που λέγονται κυβερνήτες, τραπεζίτες, πολυεθνικές κλπ., ανά τον πλανήτη, σκοπό έχουν ανομολόγητα, να αφανίσουν τα κατώτερα όντα. Έντομα, έρποντα, ζώα, ψάρια, πουλιά, τα οποία υπερπολλαπλασιάστηκαν κι αυτά. Δηλαδή μεσαίους, μικρομεσαίους, εργαζόμενους, συνταξιούχους, υπερήλικες, χήρες και ανάπηρους.
Δεν χρησιμοποιούν όπλα όπως κανόνια, πολυβόλα, βόμβες κλπ.Τα όπλα τους είναι: μισθοί, συντάξεις, δικαιώματα εργαζομένων, δικαιώματα στην υγεία και στην παιδεία. Όταν ένας μέσος άνθρωπος τα χάσει όλα αυτά ή έστω μειωθούν στο ελάχιστο, τι κάνει; Πεινάει, αρρωσταίνει, τρελαίνεται. Άρα καταντά είδος προς εξαφάνιση. Μπορούμε να αφανίσουμε τους τυραννόσαυρους; Όχι! Τι μπορούμε να κάνουμε; Να μεταλλαχτούμε κι εμείς; Μωρέ μήπως έχουμε ήδη μεταλλαχτεί;
Κάποτε ήμασταν άνθρωποι, μιλούσαμε, γελούσαμε, αγκαλιαζόμασταν, χορεύαμε.
Τώρα έχουμε καταντήσει κινούμενα σχέδια, μαριονέτες και φιγούρες του καραγκιόζη.
Άκου, δεν υπονοώ τίποτα. Δεν πέρασε καν απ’ το μυαλό μου ο Covid που μεταλλάσσεται κι αυτός. Αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο και δεν είναι της παρούσης. Το κυρίαρχο θέμα μας είναι η επιβίωση.
Όλα τα παραμύθια έχουν δράκους, τέρατα, ξωτικά, κακές μάγισσες, αλλά και νεράιδες, πρίγκιπες και βασιλόπουλα.
Και σ’ αυτό το παραμύθι υπάρχουν δράκοι, δράκουλες που σου κάνουν αφαίμαξη.
Δεν μπορεί… θα υπάρχουν και νεράιδες. Δεν μπορεί… ένα μαγικό ραβδάκι θα μας αγγίξει κι εμάς.
Κι αν δεν υπάρχουν θα τα εφεύρουμε εμείς, τις νεράιδες και τα μαγικά ραβδάκια. Θα επιβιώσουμε!!