Δεν υπερβάλω, ακριβώς σαν ζώα. Σαν να βλέπεις αγέλες από ζέβρες ή ρινόκερους να κινούνται καταμεσίς στην λεωφόρο Κηφισού στο ποτάμι. Σε απόλυτη τάξη ο ένας πίσω από τον άλλον, σιωπηλά και πεπεισμένοι για το τεράστιο έργο που επιτελούσαν. Ταχύτητες πρώτη στην αρχή και δεύτερη στην ακολουθία με απαγόρευση να βάλουν την τρίτη όπως το επιτρέπει ο κατασκευαστής όλων των αυτοκινήτων. Χρήση του φρένου κάθε δώδεκα μέτρα με απαράμιλλη χρήση και του συμπλέκτη επίσης σε κάθε παρέλευση δωδεκάδας μέτρων. Αν το είχαν επιβάλει αυτό διά της βίας θα είχαμε πιθανόν κινητοποιήσεις των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων, όμως η αδήριτος ανάγκη της εμπνευσμένης πειθαρχημένης κυκλοφορίας αποτρέπει τους νεαρούς φερέλπιδες ιδεολόγους από αντικοινωνικές κινητοποιήσεις. Όλα under control. Την στιγμή που επιτρέπεται ο Λευτέρης Πανταζής, δεν απαγορεύεται τίποτα από την ζωή μας. Πέραν και της Νατάσας Θεοδωρίδου, ο Θεός να την έχει καλά.
Οι άνθρωποι μεταβαίνουν στα σπίτια τους καθημερινά σαν τα ζώα, με πειθαρχία και ζωώδη συνέπεια, το ίδιο και οι υπουργοί, σαν μία αγέλη λύκων στο βουνό, ο ένας πίσω από τον άλλον. Ή αν θέλετε σαν φοράδες ήρεμες μετά ην επαφή με τον επιβήτορα. Επαναλαμβάνω πως αναφέρομαι και στους απλούς πολίτες και στους αξιωματούχους. Ήρεμοι όλοι όπως τα πρόβατα. Αριστεροί και δεξιοί πειθαρχημένοι στην ταχύτητα των 12 χιλιομέτρων. Με τέτοιο κυκλοφοριακό θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει και τον εμφύλιο.
Από το Φάληρο μέχρι την συμβολή της οδού Αχαρνών χρειαστήκαμε υπομονή ακριβώς 82 λεπτών. Στην Λαμία φθάσαμε σε ισάριθμο χρόνο. Δεν διάβασα σε καμία εφημερίδα να διαμαρτυρηθεί κανένας υπουργός για αυτή την εγκληματική κατανάλωση χρόνου, προφανώς αισθάνονται και οι Βουλευτές μας βολεμένοι στους χρόνους της κίνησης των αιγοπροβάτων και των νεαρών μόσχων. Γιατί όχι, έχουμε τόσα να παραδειγματισθούμε, πολίτες και πολιτικοί από τα νεαρά μοσχαράκια τις κατσίκες και τα ορνιθοειδή. Ούτε οι κότες αδημονούν για την κυκλοφορία στο κέντρο της πρωτευούσης ούτε οι νόστιμες γαλοπούλες, καιρός να προσαρμοστούμε και σε αυτές και στις χαριτωμένες υδρόβιες πάπιες. Προς τα κάπου πρέπει να κινηθούμε, μόνοι μας αδύνατον να αυτοκυβερνηθούμε. Ας βάλουμε αρχηγό έναν κόκορα.
Υπάρχει λύση? Ναι, εκτός ενός εμπνευσμένου θείου σεισμού μπορούμε ως κράτος να μετακινήσουμε την Γεωπονική σχολή στην Λάρισα. Το υπουργείο εσωτερικών στο Αμύνταιο, το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως στην Καλαμάτα, το Υπουργείο Δημοσίων έργων στο Διδυμότειχο και το Υπουργείο Οικονομικών στην Δημητσάνα. Αδύνατον? Σωστά, έτσι συμβαίνει για τα μυαλουδάκια των Υπουργίσκων και των Βουλευταρίων. Δεν χρειάζεται η γραμμή Νο 4 του Μετρό στην Αθήνα, καταστροφική θα είναι, χρειάζεται η διπλή σιδ/κη Γραμμή Θεσσαλονίκης-Ορμενίου με χρόνο μετάβασης μία ώρα, αυτό χρειάζεται και όχι η εξυπηρέτηση Γαλατσίου Συντάγματος για την μεταφορά των στιβαγμένων ζωωδώς συνταξιούχων από την Ορεστιάδα και την τους Οθωνούς. Το τέχνασμα της συρρίκνωσης του Ελληνικού εδάφους είναι ολοφάνερο πλέον και κραυγαλέο, στηρίζεται απροκάλυπτα σε θλιβερούς Υπουργάκους και Βουλευτίδια. Τα ανθρωπάκια είχαν πάντα τον ρόλο τους.
