Το Σαντριβάνι μιας άλλης εποχής

Να διαφυλάξουμε τα μνημεία της πόλης, του πολιτισμού μας
Ο  Δημήτρης Μαριδάκης στο κείμενό του με τίτλο “Το λιμάνι της απαξίας” στη στήλη “Εντός εκτός & επί τ’ αυτά” (βλ. “Χ.Ν” 20-2-14), μιλά για απολίτιστους που ενώ οι παλαιότεροι, τους έχουν κληροδοτήσει ένα μνημείο πολιτισμού, αυτοί με απουσία συνείδησης «της αξίας που έχει να μεταφέρουν φροντισμένη και ατόφια μέσα στον χρόνο την ομορφιά» κάνουν όλα όσα… δεν χρειάζονται για να την καταστρέψουν, μη σεβόμενοι την ιστορία του τόπου τους!
Δεν σεβόμαστε λοιπόν μνημεία όπως το παλιό λιμάνι όπου οι ατασθαλίες και οι παρανομίες πλέον έχουν γίνει μέρος του τοπίου κι εμείς συνηθίσαμε να τις παραβλέπουμε και να τις προσπερνούμε!
Εξίσου ο Μιχάλης Δελάκης με μια σειρά δημοσιευμάτων εν έτει 1993 είχε παρουσιάσει στην εφ. “Κήρυξ” ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα για την πόλη μας, τα τρωτά της/μας, και αναφερόταν στις παθογένειες που… φευ, συνεχίζουν να υφίστανται και σήμερα!
Ωστόσο σήμερα δεν θα σταθούμε στα τρωτά, θα παραθέσουμε μόνο ένα μέρος από κάποιο δημοσίευμα της εφημερίδας “Ατλαντίς της Νέας Υόρκης” του 1910, το οποίο ο Μ. Δελάκης έχει συμπεριλάβει στο κείμενό του με τίτλο “Η ελληνική γλώσσα απούσα από τις επιγραφές της παλιάς πόλης”! Το κείμενο μας μεταφέρει εικόνες από την πλατεία του  Σαντριβανιού που αποτελούσε Χειμώνα, Καλοκαίρι, «αειθαλές κέντρον συζητήσεων».
«Τα Χανιά έχουν το Συντριβάνι των και είνε υπερήφανα δι’ αυτό[…]. Είνε όμως και εύμορφο μέρος και ιδιότροπον αυτό το Συντριβάνι. Εις την μικράν αυτήν πλακόστρωτον Πλατείαν, την οποία περικλείουν καφενεία και καταστήματα και ξενοδοχεία και λέσχαι, ζουν χειμώνος και θέρους τα πολιτικολογούντα, τα εμπορευόμενα, τα εργαζόμενα πολυάσχολα Χανιά. Εκεί είνε τα αριστοκρατικά ξενοδοχεία και τα εκλεκτα κέντρα. Εκεί τα ευρωπαϊκά εδωδιμοπωλεία, τα καταστήματα πολυτελείας και νεωτερισμών, εκεί τα μικρά, αλλά κομψότατα κουρεία, εκεί τέλος η κεντρική αγορά και τα πολιτικά κέντρα, προεξαρχούσης της λέσχης του Κονδυλάκη και του ιστορικού σιλμπιχανέ, είδους οκνηροστασίου, ανάγοντος την ύπαρξίν του εις τους παλαιούς της Τουρκοκρατίας χρόνους».
Η φωτ. δείχνει την πόρτα του Κολόμπο, μια από τις εισόδους στην πλατεία του Σαντριβανιού, που πλέον κι αυτή δεν υφίσταται!