Α’ μέρος
Εντός της καλλιτεχνικής διαδρομής του Σάντρο Μποτιτσέλι η δεκαετία του 1480 είναι άρρηκτα συνδεδεμένη πρωτίστως με τις μεγάλες μυθολογικές δημιουργίες που έμελλαν να εξασφαλίσουν στον ιδιοφυή Φλωρεντινό μια περίοπτη θέση στο πάνθεον των ιερών τεράτων της αναγεννησιακής Τέχνης. Την ίδια περίοδο ο καλλιτέχνης θα αναλάβει να διεκπεραιώσει μια σειρά θρησκευτικών παραγγελιών, ικανοποιώντας έτσι τις απαιτήσεις ενός ραγδαία αυξανόμενου και άκρως ανταγωνιστικού φιλότεχνου αγοραστικού κοινού.
Η “Παναγία Μπάρντι” αποτελεί μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση. Ο Μποτιτσέλι θα ζωγραφίσει τη λατρευτική αυτή εικόνα στα 1484 κατόπιν παραγγελίας του Τζιοβάνι ντ’ Ανιολο Μπάρντι (Giovanni d’ Agnolo Bardi), ο οποίος είχε υπάρξει προϊστάμενος του τραπεζικού υποκαταστήματος των Μεδίκων στην πόλη του Λονδίνου και ο οποίος μετά από είκοσι χρόνια παραμονής στην αγγλική πρωτεύουσα είχε μόλις επιστρέψει στη γενέτειρά του. Το έργο προοριζόταν να διακοσμήσει το ταφικό παρεκκλήσι της οικογενείας των Μπάρντι στην εκκλησία του Αγίου Πνεύματος (Santo Spirito) στη Φλωρεντία, του οποίου η κατασκευή είχε περατωθεί στα 1482 βασισμένη πάνω σε σχέδια του περίφημου αρχιτέκτονα Μπρουνελέσκι (Brunelleschi).
Το έργο απεικονίζει την ένθρονη Παναγία με το Θείο Βρέφος πλαισιωμένη από τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή που έχει λάβει ως πολιούχος της πόλης της Φλωρεντίας την τιμητική θέση στα δεξιά της Παρθένου. Η επιλογή των συγκεκριμένων αγίων σίγουρα δε θα πρέπει να υπήρξε τυχαία, λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο παραγγελιοδότης Τζιοβάνι Μπάρντι έφερε και ο ίδιος το όνομά τους.
Ο Βαπτιστής είναι εύκολα διακριτός, τόσο από το σήμα κατατεθέν του, την προβιά αρνιού που φέρει, όσο και από το σκεύος που κείται παραιτημένο στα πόδια του και το οποίο παραπέμπει στο μυστήριο της Βάπτισης. Ο Ευαγγελιστής αντίθετα απεικονίζεται κατά το σύνηθη τρόπο με πλούσια μακριά λευκή γενειάδα και με τα χέρια του να κρατούν μια γραφίδα και ένα βιβλίο, παραπέμποντας στη συγγραφική δραστηριότητα που τον χαρακτηρίζει.
Συνεχίζεται
