Βρισκόμαστε σχεδόν στη μέση του σαρανταημέρου των Χριστουγέννων που είναι χρονική διάρκεια υποδοχής και προετοιμασίας της εορτής των Χριστουγέννων από 15 Σεπτέμβρη με πλήρη νηστεία μέχρι την 21η Νοεμβρίου εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, που όποια μέρα και αν τύχει γίνεται κατάλυση ιχθύος, η οποία και συνεχίζεται εκτός των ημερών Τετάρτης και Παρασκευής μέχρι την 17η Δεκεμβρίου, γιατί από 18 Δεκέμβρη και πάλιν μέχρι τα Χριστούγεννα έχουμε πλήρη νηστεία.
Δηλαδή η νηστευτική περίοδος του σαρανταημέρου είναι λιγότερο νηστευτική από εκείνη τη νηστεία της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Επιπλέον αυτή τη Σαρακοστή τελούνται μνήμες Αγίων που δεν τελούνται την Μεγάλη Σαρακοστή.
Σημειώνουμε επίσης ότι τη Μεγάλη Σαρακοστή επιτρέπεται μόνο δύο μέρες η ψαροφαγία την ημέρα του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαίων και αν τύχουν στο διάστημα της Μεγάλης Σαρακοστής εορτές Αγίων μετατίθεται ο εορτασμός των, μετά το Πάσχα.
Στο ερώτημα γιατί αυτή η νηστευτική διευκόλυνση στο Σαρανταήμερο απαντούμε:
Το Σαρανταήμερο των Χριστουγέννων συμπίπτει κατά τη χειμερινή περίοδο όπου το κλίμα είναι ψυχρότερο και οι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερες θερμίδες για να ζήσουν. Και είναι περίοδος της σποράς και της συλλογής των καρπών της γης που σημαίνει περισσότερη απασχόληση και μεγαλύτερο κόπο για τους ανθρώπους οι οποίοι και για αυτό το λόγο χρειάζονται περισσότερη σωματική δύναμη για να τα βγάλουν πέρα.
Η Εκκλησία μας νοιάζεται για την ζωή και την υγεία των πιστών και προσαρμόζει την λειτουργία της χωρίς να παρεκλίνει από τους κανόνες και τις διατάξεις σύμφωνα με τις ανάγκες των πιστών.
Και μια παρατήρηση: Τη Μεγάλη Σαρακοστή εκτός των Κυριακών και τα Σάββατα δεν τελείται κανονική θεία λειτουργία παρά μόνον προηγιασμένη και μάλιστα δύο φορές την εβδομάδα εκτός από τη μεγάλη εβδομάδα που γίνονται τρεις προηγιασμένες.
Το Σαρανταήμερο των Χριστουγέννων τελούνται λειτουργίες του Χρυσοστόμου καθημερινά και είναι συνώνυμο σχεδόν με το σαρανταλείτουργο όπως έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των πιστών και την παράδοση και τη ζωή της Εκκλησίας μας.
Πολλές φορές οι πιστοί ρωτούν τους ιερείς, θα κάνετε σαρανταλείτουργο;
Βλέπουμε δηλαδή μια διαφορετική θεώρηση της υποδοχής των μεγάλων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα.
Φυσικά δεν είναι υποδεέστερη η μια από την άλλη, είναι διαφορετική, που δείχνει όμως τη δυνατότητα της Εκκλησίας μας να ποικίλει τη λειτουργική της παράδοση κατά καιρούς χωρίς υπερεκτίμηση ή υποτίμηση των γενομένων.
Και οι δυο εορτές Χριστούγεννα και Πάσχα είναι μεγάλες, λυτρωτικές και σωστικές και οι δυο μαζί καθορίζουν την πίστη μας και προσανατολίζουν προς τη βασιλεία των ουρανών.
Είναι εορτές που φέρνουν και οι δυο τον άνθρωπο κοντύτερα στο Θεό και ετοιμάζουν τη θέωση και τον αγιασμό, τη χαρά και τη ζωή του παρόντος και του μέλλοντος.
Χριστούγεννα : «Χριστός επί γης υψώθητε», πορεία ανάτασης, ενόρασης και υπερανάβασης από τη γη στον ουρανό, από την φθορά στην αφθαρσία, από την προσκαιρότητα στην αιωνιότητα, από το ανθρώπινο στο θεικό, το θεανθρώπινο.
Πάσχα: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια», τίποτα σκοτεινό, τίποτα ύποπτο, τίποτα επικίνδυνο, όλα φωτεινά, φωτόλουστα και φωτόμορφα, φωτίζουν και διευκολύνουν την υπερανάβαση του ανθρώπου στη βασιλεία του Θεού.
Ευλογημένα Χριστούγεννα, Άγιο Πάσχα.
Να έχουμε αυτή τη Χριστουγεννιάτικη ευλογία στο πρόσωπο και τη ζωή μας και να ζούμε με τη προοπτική της Ανάστασης και της Λαμπρής, του αγιασμού και της χάρης υπέρ πάντων ημών.
