Η αγωνία ενός ολόκληρου λαού που έχει περάσει και παλαιότερα από πολλές μπόρες κορυφώνεται με την στάση του σε δυο εβδομάδες στις επερχόμενες εκλογές και τις επιλογές στην κάλπη.
Επιλογές, που θα κρίνουν κατά μεγάλο ποσοστό και την διακυβέρνηση της χώρας από τον ερχόμενο Οκτώβρη και μετά, όταν και θα επιβεβαιωθεί η στάση αυτή αλλά και το κατά πόσον έχουν καταλάβει οι πολίτες πως αυτοί που ψηφίζουν κάθε φορά δεν είναι παρά επαγγελματίες τους είδους, άνθρωποι που απλά διεκπεραιώνουν υποθέσεις που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματική πολιτική.
Προχωρώντας ταχέως προς τα τέλη Μαΐου όταν και θα κριθεί αν η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να γίνεται αποδεκτή από μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αν η ΝΔ μπορεί να πείσει με τις επιλογές του αρχηγού της πως μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα, ή το Κίνημα Αλλαγής θα βαδίσει και πάλι στα χνάρια του πάλι ποτέ δοξασμένου ΠΑΣΟΚ.
Με νέους άσσους στο μανίκι και νέα πρόσωπα που θέλουν να κάνουν την διαφορά, αυτό που διαπιστώνει κανείς με την πρώτη ματιά είναι πως δεν υπάρχει κανέναν σοβαρό ενδιαφέρον για τις ευρωεκλογές παρά μόνον για τις δημοτικές. Και εκεί όμως για να διαφανεί αν τον ερχόμενο Οκτώβρη η ΝΔ θα κάνει περίπατο ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ τη μεγάλη ανατροπή.
Σε κάθε περίπτωση, εδώ δεν τίθεται καν θέμα ριζικής αναμόρφωσης των ελληνικών πόλεων, κωμοπόλεων και χωριών παρά το ότι πρέπει πάση θυσία να προστεθεί μία ακόμη ψήφος στο σύνολο που τόσο επιθυμούν τα κόμματα εξουσίας, τα οποία ενδιαφέρονται μόνο για τον σχεδιασμό των επόμενων μηνών και την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.