Τα γεγονότα που τρέχουν στην ευρωπαϊκή καθηµερινότητα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια να σκέφτεται κανείς ότι θα βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των πολιτών. Και ο λόγος είναι µια σοβαρή αντίφαση ανάµεσα στη δοµή και λειτουργία της ΕΕ ως διεθνούς οντότητας, όπως ήταν µέχρι προχθές, µε τη διαστροφή που θέλουν να της επιβάλουν αποτυχηµένοι αξιωµατούχοι, όπως ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο, που αδυνατεί πλέον να κυβερνήσει εν µέσω των συγκρούσεων συµφερόντων από τη µια µε τους νέους ενοίκους του Λευκού Οίκου και από την άλλη µε µια δυναµική έκρηξη που επεφύλαξαν στην παγκόσµια σκηνή οι BRICS.
Οι νέοι επίτροποι που περιστοιχίζουν την κυρία φον ντερ Λάϊεν πρόεδρο της Κοµισιόν αρχίζουν να δυναµώνουν το λόγο τους, σε µια προσπάθεια να πείσουν το ακροατήριο των θιγµένων Ευρωπαίων, ότι όλα πάνε καλά και θα εξακολουθήσουν να εδράζονται στο ίδιο µοτίβο ανάπτυξης.
Φαίνεται ότι δεν έχουν διαβάσει τις εκθέσεις που γνώρισαν το φως της δηµοσιότητας τους τελευταίους µήνες του προηγούµενου έτους, των Λέττα και Ντράγκι, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και δείχνουν προς µια ύφεση, ήδη εµπεδωµένη και στον τόπο µας.
Εν τούτοις, παρά τη δυσκολία να βρει κανείς µια αισιόδοξη φωνή στις Βρυξέλλες σήµερα, κοινή είναι η διαπίστωση ότι η ευρωπαϊκή οικονοµία βρίσκεται σε τέλµα και αυτό πλήττει το ηθικό των ίδιων των λαών της ηπείρου µας. Πάντως, σε οµιλία της η νέα αντιπρόεδρος της ΕΕ αρµόδια για τον ανταγωνισµό και την καθαρή µετάβαση, κα Ριµπέρα (Ribera), µίλησε στις 16 Ιανουαρίου σε εκδήλωση της κορυφαίας δεξαµενής σκέψης Μπρύγκελ, στις Βρυξέλλες, µας προτρέπει να χαλαρώσουµε λίγο. Και να σκεφτούµε ότι θα ξεπεράσουµε τις δυσκολίες που αντιµετωπίζουµε, γιατί έχουµε επιτύχει θετικά πράγµατα που έχουν κάνει την Ευρώπη ένα από τα καλύτερα µέρη για να ζει κανείς. Ένα από τα καλύτερα µέρη για να επενδύσουµε και να οικοδοµήσουµε ένα µέλλον».
Στην εκδήλωση αυτή σηµειώνουµε ότι αποδείχθηκε περίτρανα ότι άλλα είναι τα λόγια των αξιωµατούχων και άλλα της πραγµατικότητας. Παράδειγµα ίσως µοναδικό για να φανεί ότι βαδίζουµε πάνω σε τεντωµένο σχοινί µας δίνει το ενεργειακό κόστος στην Ευρώπη που είναι τρεις φορές υψηλότερο από ό,τι στις ΗΠΑ και δύο φορές υψηλότερο από ό,τι στην Κίνα. Ποια ταµεία θα επιδοτήσουν τη διαφορά αυτή; Ενός παράγοντας που µπαίνει παντού, στην παραγωγή, στην κατανάλωση, στην κίνηση στην καθολική ζωή των κατοίκων και τελικά διακρίνει σε δυο κατηγορίες τον πλούτο και τη φτώχεια, µε συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών έναντι των πλούσιων.
Σε αυτό το πλαίσιο σηµασία έχει να δούµε ποιος είναι ο επερχόµενος σχεδιασµός. Σύµφωνα µε δηµοσίευση αυτήν την εβδοµάδα, πρέπει να ακολουθήσουµε δέκα δρόµους αυτό το χρόνο.
Οι δρόµοι αυτοί αφορούν
1.
Επίτευξη ισορροπίας µεταξύ ανάπτυξης και καινοτοµίας, προς όφελος της παραγωγικότητας,
2.
Να καθοριστεί ένας στόχος για το κλίµα για το 2040,
3.
Να προχωρήσουµε µε γοργά βήµατα προς την ευρωπαϊκή οικονοµική ασφάλεια,
4.
Να καθορίσουµε τις πηγές των απαραίτητων χρηµάτων για την ΕΕ,
5.
Να δυναµώσουµε την ικανότητα για επενδύσεις στο µέλλον,
6.
Να επιταχύνουµε την παραγωγή ευρωπαϊκών ηλεκτρικών αυτοκινήτων,
7.
Να βοηθήσουµε στην αντιµετώπιση του ανταγωνισµού στον τοµέα της τεχνητής νοηµοσύνης,
8.
Να ενισχύσουµε την ευρωπαϊκή αµυντική βιοµηχανία,
9.
Να επιταχύνουµε την επιστροφή των παράτυπων µεταναστών, και τέλος,
10.
Να αποκαταστήσουµε την εµπιστοσύνη στη δηµόσια σφαίρα.
Το σύνολο των σηµείων αυτών που απαιτούν οι νέες συνθήκες είναι επιβεβληµένο και σε µεγάλο βαθµό πρέπει να υποστούµε τις συνέπειες. Κάποιος όµως πρέπει να βγει και να µας εξηγήσει πώς φθάσαµε στην αθλιότητα αυτή να αποδεχόµαστε ότι είµαστε οι τελευταίοι στην ανάπτυξη, οι χειρότεροι στην παραγωγή και άρα δηλώνουµε ότι η κατανάλωση θα υστερεί σε όλο το µηκος και το πλάτος της ΕΕ.
Ποιος θα πάρει την ευθύνη να υποδείξει αν εκείνοι που οδήγησαν ολόκληρη την ΕΕ στα τάρταρα θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασµένα; Πώς αλλιώς εξισορροπείται η ένταξη µε το κοινοτικό κεκτηµένο αν λάβουν χώρα τα ανωτέρω 10 καταστροφικά για να ηγούνται των προθέσεων της ΕΕ;
Βέβαια και πρέπει να καθοριστούν οι στόχοι για το κλίµα το 2040. Με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ να θέλει να γυρίσει στα πετρώµατά του και στα πετρέλαια του, τι να περιµένουν οι περισσότεροι εταίροι µας από την ανάπτυξη της αµυντικής βιοµηχανίας; Να επιτύχουν πλήρη απασχόληση και τέλος πως θα επιστρέφονται άµεσα κιόλας! οι µετανάστες στις χώρες προέλευσης; Ή µήπως οι αξιωµατούχοι αυτοί στοχεύουν τις χώρες πρώτης εισόδου των παράτυπων µεταναστών;
Ο τόνος του σηµειώµατός µας δεν είναι από τους πλέον ήρεµους και εµπνευσµένος από τους όρους καταλλαγής. Ελπίζουµε µόνο να επικρατήσει η κοινή λογική και να σταµατήσει ο επώδυνος δρόµος που έχουν πάρει οι ιθύνοντες και υποχρεώνουν τους πολίτες της Ευρώπης να ζήσουν σε συνθήκες µειωµένης ευηµερίας για να µην πούµε ενισχυµένης δυστυχίας.
