“Σχέση στοργής ή σχέση οργής;”

Γιατί κάποιες σχέσεις να πετυχαίνουν κι άλλες όχι; Ποιο είναι αυτό το χάρισμα που έχουν όσοι τα καταφέρνουν καλά στην αγάπη και ποιο το κουσούρι όσων αποτυγχάνουν;
Τη δική της απάντηση στο θέμα δίνει η ψυχολόγος Μαρία Πεδιώτου με το βιβλίο της «Σχέση στοργής ή σχέση οργής;» Υπότιτλος: «Γιατί η συναισθηματική ωριμότητα είναι σημαντικότερη από τον έρωτα». Η συγγραφέας έχει τη δική της πρόταση για το πώς δημιουργείται και συντηρείται ζωντανή η σχέση αγάπης ανάμεσα στο ζευγάρι, πρόταση που αναπτύσσει σε δώδεκα κεφάλαια, τα οποία καλύπτουν θεμελιώδη ζητήματα στη σχέση του ζευγαριού. Μια σύντομη ανάγνωσή τους δείχνει πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι τα θέματα αυτά και πόσοι οικεία είναι σε όλους μας:
1. Πόσο μαζί και πόσο χώρια πρέπει να είναι οι άνθρωποι που συμβιώνουν, πόσο μαζί για να μην πνίγει ο ένας τον άλλο και πόσο χώρια, για να μην τον χάνει;
2. Πόσο ίδιοι και πόσο διαφορετικοί είναι;
3. Τι περιμένει ο καθένας από τη σχέση του;
4. Πόσο επηρεάζουν οι ουτοπικές, εγωιστικές ή και αντιφατικές προσδοκίες;
5. Με τι κριτήρια βάζει τις προτεραιότητες του ο καθένας;
6. Τι είναι έρωτας και τι αγάπη και ποια είναι τα συστατικά της συντροφικής αγάπης;
7. Μπορούν όλοι να αγαπούν; Υπάρχει «αδελφή ψυχή»;
8. Πώς επικοινωνείς και πώς μαλώνεις με τον σύντροφό σου;
9. Πόσο και πώς επηρεάζει η διαχείριση των οικονομικών τη ζωή του ζευγαριού;
10.Πόσο και πώς επηρεάζει η απόκτηση παιδιών;
11. Ποια είναι η επίδραση της πατρικής οικογένειας;
Εξαιρετικά ενδιαφέρων είναι ο «τρόπος του βιβλίου». Διαβάζοντας το ο αναγνώστης έχει την αίσθηση σε κάθε κεφάλαιο ότι συμμετέχει σε μια θεραπευτική συνεδρία που δίνεται με απλό και ζωντανό τρόπο. Προηγείται η «διάγνωση» του προβλήματος, ο εντοπισμός, δηλαδή, των συμπεριφορών που μπορεί να δυναμιτίσουν τη σχέση καθώς και οι προτάσεις για απαλλαγή από τις συμπεριφορές αυτές. Τα παραπάνω συνοδεύονται από μικρές ιστορίες, εμπνευσμένες από την επαγγελματική εμπειρία της συγγραφέως, που δίνουν πρακτικό χαρακτήρα στη θεωρία του κάθε κεφαλαίου και όπου ο καθένας αναγνωρίζει συμπεριφορές που αντανακλούν και στη δική του σχέση.
Επιπλέον, τα εύστοχα ερωτηματολόγια που υπάρχουν για κάθε κεφάλαιο, δημιουργούν σ τον αναγνώστη έναν γόνιμο προβληματισμό, για να κάνει την αυτοκριτική του και να φτάσει έτσι στην αυτογνωσία και στη μετατόπιση του μια από το «εγώ» στο «εμείς». Ετσι, οδηγείται να διορθώσει τα μη υγιή στοιχεία της συμπεριφοράς του και να πετύχει μια σταθερή, ζωντανή, δυνατή σχέση αγάπης.
Το μήνυμα που αποκομίζουμε είναι ελπιδοφόρο: μπορούμε, έστω και αργά να διορθώσουμε τα μη υγιή στοιχεία της συμπεριφοράς μας και να πετύχουμε την ατομική και την κοινή ευτυχία, αρκεί όχι μόνο να το επιθυμούμε αλλά και να είμαστε έτοιμοι να καταβάλουμε την προσπάθεια που απαιτείται για να το πραγματοποιήσουμε.