«Οι ερωτικές σχέσεις που δεν γνωρίζουν να ανανεώνονται ενώ αναζητούν την ευχαρίστηση, οδηγούνται στην απογοήτευση. Kαι η ποιότητα της γονικής φροντίδας εξαρτάται από την ποιότητα της συντροφικής σχέσης των γονιών».
Αυτό επεσήμανε μεταξύ άλλων ο δρ Δημήτρης Καραγιάννης, παιδοψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής, δ/ντής κέντρου παιδοψυχικής υγιεινής, καθηγητής Frederick University Κύπρου, που το βράδυ της Παρασκευής παρουσίασε το νέο του βιβλίο «Έρωτας ή τίποτα» ( Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ), στο κατάμεστο Πνευματικό κέντρο Χανίων.
Πρόκειται για ένα βιβλίο κλινικής εμπειρίας από θεραπευτικές – ερευνητικές περιπτώσεις κρίσεων, δυσκολιών και αποτυχιών στην ερωτική ζωή των ανθρώπων, ιδιαίτερα στις κρίσεις που βιώνει ο γάμος, στη σύγχρονη εποχή. Ένα βιβλίο «οδηγός» θα έλεγε κανείς για την διατήρηση μιας καλής ερωτικής, συντροφικής σχέσης με ιδιαίτερη αναφορά στα παιδιά και στο πώς βιώνουν τις αλλαγές μέσα στην μοντέρνα οικογένεια.
Άλλωστε όπως υπογράμμισε ο κ. Καραγιάννης «το θέμα του έρωτα ξεκίνησε εντελώς κλινικά, μέσα από ιστορίες ανθρώπων που βίωναν έναν πρόβλημα, μια δυσκολία και κυρίως από ζητήματα που αφορούσαν τα παιδιά. Με κλινικά συμπτώματα παιδιών ξεκίνησε αυτό το βιβλίο. Εκεί έπρεπε να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί φτάνει να εμπλέκεται και να παράγει σύμπτωμα στην ζωή του. Κι αυτο είναι πολύ επώδυνο. Εάν δεν θέλεις να βάλεις μια σφραγίδα στο παιδί που θα το καθορίζει σε όλη την υπόλοιπη ζωή του, έχεις να αναρωτηθείς τι είναι αυτο που το εμπλέκει και πώς μπορείς να βρεις τρόπους για να βρεις μια διέξοδο, κατανοώ ντας το πρόβλημα που ξεκινά πάντα από την οικογένεια. Διότι η οικογένεια καθορίζει την ποιότητα της ψυχικής υγείας του παιδιού. Η ποιότητα της γονικής φροντίδας εξαρτάται από την ποιότητα της συντροφικής σχέσης των γονιών. Γονείς που η συντροφική ή συζυγική τους σχέση είχε ελλείματα ή θα παραμελούσαν τα παιδιά καθώς θα ήταν μπλεγμένοι στα δικά τους κενά και εμμονές, επομένως μέσα από αυτήν την στέρηση δεν θα μπορούσαν να προσφέρουν και έβγαινε πρόβλημα στα παιδιά. Ή έπρεπε να καλύψουν αυτό το κενό της συντροφικής σχέσης με μια παθολογική σχέση με τα παιδιά, δηλαδή παραιτούνταν από την συντροφική-συζυγική τους σχέση και έπεφταν ‘’πάνω’’ στα παιδιά, προσπαθώντας να ζήσουν μέσα από αυτά».
ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
«Οι σχέσεις, και δη οι συντροφικές είναι ζωντανοί οργανισμοί. Δεν είναι κάτι το οποίο υφίσταται από μόνο του και τελειώνει. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που για να μπορεί να υφίσταται χρειάζεται τροφοδοσία, ενέργεια, χώρο, χρόνο. Δεν μπορούμε να θεωρούμε τη σχέση ως δεδομένη, χρειάζεται τροφοδοσία στην καθημερινότητα της» επεσήμανε ο κ. Καραγιάννης.
Ο ίδιος είναι υπέρμαχος της άποψης ότι σήμερα παρα ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας υπάρχουν δυνάμει οι καλύτερες συντροφικές σχέσεις, οι καλύτεροι γάμοι. «Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, μπορεί να υπάρξει η ιδανική σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων» τόνισε ο κ. Καραγιάννης εξηγώντας πως «σε εποχές κρίσιμες εάν δύο άνθρωποι δεν μπορούν να κουβεντιάζουν, εάν δεν βρίσκουν λόγους να είναι μαζί, να γελάσουν, να παίξουν, να συζητήσουν, τότε δεν θα είναι μαζί… Σήμερα επιτρέπεται η οικειότητα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό στοιχείο».
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΩΤΙΚΟΙ, ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ
« Έρωτας ή τίποτα» για εκείνους που δεν αποδέχονται τον συμβιβασμό της μετριότητας και ζουν στις ερωτικές σχέσεις που διαρκούν τουλάχιστον μια ζωή, το θαύμα της συντροφικής σχέσης» επισήμανε ο κ. Καραγιάννης νοώντας τον έρωτα όχι απλά ως συναίσθημα αλλά ως την δυνατότητα να κατανοήσει κανείς εμπειρικά το νόημα της ύπαρξης. Διότι όπως εξήγησε, «η παραίτηση από το να είμαστε ερωτικοί οδηγεί στην παραίτηση από την ίδια την ζωή».
Όσο για το «τίποτα», σημείωσε πως νοείται « το κενό, το άδειο, η απουσία, η εγκατάλειψη, η ανυπαρξία, ο θάνατος». Γι’ αυτό και τόνισε ότι «η εμπειρία των αδιέξοδων σεξουαλικών επαφών δίχως έρωτα γίνεται η αφορμή για την αναζήτηση του έρωτα που θα αφορά όλη την ύπαρξη». Μάλιστα ο κ. Καραγιάννης υπογράμμισε ότι σε καιρούς χαλεπούς γεννιέται η απαίτηση για σχέσεις αυθεντικές. «Και η ύπαρξη ενός συντρόφου ζωής είναι μια απαραίτηση πολυτέλεια που δεν μπορεί να ορισθεί με όρους κοινωνικής επιταγής, συνήθειας, καθήκοντος ή ανάγκης. Δεν μπορούμε με αμοιβαίες υποχωρήσεις, με συμβιβασμούς να υπάρξει ένας γάμος, μια σχέση, ένας έρωτας που θα διαρκέσει στον χρόνο. Δεν μπορεί με το λίγο- με το λίγο να υποχωρήσει ο ένας και άλλο λίγο ό άλλος- να διαρκέσει ο έρωτας. Σε αυτό μπορεί να μην υπάρξει διαζύγιο αλλά όχι ένας έρωτας που κρατιέται» τόνισε ο γνωστός ψυχοθεραπευτής και πρόσθεσε:
«Ένας έρωτας που ζητάει να υπάρχει μέσα στον χρόνο, που ζητάει την απολυτότητα, ζητάει ολόκληρους ανθρώπους που ανανεώνονται και προχωρούν. Ο καθένας του προχωρά, αναπτύσσεται κι έται αναπτύσσεται και η σχέση. Αυτή είναι η έννοια του Έρωτας ή τίποτα. Η έννοια του ότι ο καθένας μας πριν την σχέση και μέσα στην σχέση, έχει να υπερασπίζεται τον έρωτα, τον έρωτα όχι απλώς σαν συναίσθημα αλλά σαν στάση ζωής. Σαν πάθος ως προς την ίδια την ζωή, ως προς την δυνατότητα του να ζητάει το απόλυτο, το οποίο είναι απόλυτα συμβατό εάν μπορείς να το υπερασπιστείς. Τον έρωτα ως διακαή επιθυμία για ευχαριστιακή βίωση του αλλά και ως συνειδητή ώριμη απόφαση ζωής να μην παραιτηθούμε. Τον έρωτα όχι ως καρδούλα-καρτούν που είναι ματωμένοι από τα βέλη του, αλλά ως ψυχικά φτερά, διαρκώς ανανεούμενα, που επιδέχονται διαρκή up-dates…. Ερωτικοί ως τον θάνατο. Και τότε καταργείται ο θάνατος».
Με τον συγγραφέα σε μια απολαυστική συνομιλία, συζήτησαν και έθεσαν ερωτήσεις ο Χρήστος Φραδέλλος, εκπαιδευτικός και η δικηγόρος Ευαγγελία Νικάκη.Ακολούθησε συζήτηση με το κοινό ενώ ο κ. Καραγιάννης τόσο πριν όσο και μετά την εκδήλωση υπέγραψε βιβλία του.Την εκδήλωση προλόγισε η ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου «Ηλ. Πετράκη», Ηλέκτρα Πετράκη.
Διοργανωτής της εκδήλωσης ήταν το βιβλιοπωλείο “Ηλέκτρα Πετράκη”, σε συνδιοργάνωση με το Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Εκκλησιαστικό Λύκειο – Γυμνάσιο Κρήτης και την υποστήριξη του Πνευματικού Κέντρου.
Χορηγός επικοινωνίας ήταν τα Χανιώτικα νέα.
