Σχέσεις στα άκρα

Οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας συνεχώς επιδεινώνονται και βρίσκονται στο κόκκινο. Ο Τραμπ προειδοποιεί τον Ερντογάν: «Οι Τούρκοι δεν αποδειχθήκατε καλοί φίλοι… Μην δοκιμάζετε την υπομονή μας, μέχρι πού μπορούμε να φθάσουμε… Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια». Ξεκαθάρισε ότι «δεν θα πληρώσουμε τίποτα στην Τουρκία για την απελευθέρωση». Εννοεί του Αντριου Μπράνσον. Παρά το γεγονός του παγώματος της παράδοσης των μαχητικών Α/Φ F35, ο Τούρκος ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, μη θέλοντας να ρίξει λάδι στη φωτιά είπε, ότι «τα προβλήματα με τις ΗΠΑ μπορούν να λυθούν, αλλά όχι με την τρέχουσα προσέγγιση».
Οι εντάσεις έχουν κλιμακωθεί τα δύο τελευταία χρόνια. Οι κυριότερες αιτίες είναι: Η παραμονή στην Αμερική του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, του οποίου την έκδοση ζητά ο Ερντογάν ως εμπνευστή του πραξικοπήματος εναντίον του. Η ιστορία με την υπόθεση της κρατικής τράπεζας Halkbank και την καταδίκη του δ/ντού της σε 32 χρόνια φυλακή για απάτη, όπου εμπλέκονται και υπουργοί της τουρκικής κυβέρνησης. Η διαμαρτυρία των Τούρκων εναντίον των ΗΠΑ, που υποθάλπτουν τον κουρδικό λαό. Η στροφή της Αγκυρας στη Μόσχα με την αγορά των S400 και άλλες δραστηριότητες του Ερντογάν σε χώρες του αραβικού κόσμου, που αντιστρατεύονται τα συμφέροντα των Αμερικανών. Η Τουρκάλα υπ. Εμπορίου είπε, ότι αν οι ΗΠΑ επιβάλλουν, και άλλες κυρώσεις, η Τουρκία θα προσφύγει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (Π.Ο.Ε.).
Η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ έχουν διαφοροποιηθεί για το πώς πρέπει να διαχειριστούν αυτή τη δημοκρατία της Εγγύς Ανατολής που αποπροσανατολίζεται και απομακρύνεται από τις εξωτερικές ισορροπίες με τις Δυτικές Χώρες, θεωρούμενη αναξιόπιστος εταίρος. Με τις υπερεξουσίες μονάρχη, που απέκτησε ο Ερντογάν στη νομοθετική, την εκτελεστική εξουσία και τον έλεγχο στο Δικαστικό Σώμα μετέτρεψε την Τουρκία από κοσμική σε ισλαμική τριτοκοσμική χώρα της Μ. Ανατολής.
Από τους Ευρωπαίους ηγέτες η μόνη που δεν θέλει να καταρρεύσει η Τουρκία είναι η Μέρκελ. Τρέμει στη σκέψη χρεοκοπίας της Τουρκίας, διότι οι Γερμανικές Τράπεζες είναι γεμάτες με τουρκικά ομόλογα. Επίσης είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός σύμμαχος με συναλλαγές 37 δισ. ευρώ το χρόνο. Υπάρχουν δε 6500 εταιρείες, που λειτουργούν στην Τουρκία με γερμανικά κεφάλαια. Για όλη την Ε.Ε. είναι ο 4ος προορισμός του εξαγωγικού εμπορίου. Ισως η στάση του Τράμπ έναντι της Τουρκίας να είναι ένα μήνυμα προς τη Μέρκελ, με την οποίαν τον τελευταίο καιρό δεν τα πάει καλά.
Εκτός από τον Πούτιν και τη Μέρκελ, οι οποίοι συναντήθηκαν οι δυο τους μακριά από ΜΜΕ και συνεννοήθηκαν, ακόμα ποιοι, πόσο και πώς θ’ αναπνέουν οι λαοί, προσφέρει και η Κίνα ηθική στήριξη στην Τουρκία, θεωρώντας την ως “αναδυόμενη χώρα στις αγορές”(!!). Κατά πληροφορίες κινεζικών Μέσων Ενημέρωσης η Κίνα θα χρηματοδοτήσει την Τουρκία σε πρώτη φάση με 3,8 δισ. δολλάρια.
Τη χώρα μας δεν τη συμφέρει ν’ αποσταθεροποιηθεί η Τουρκία και να χρεοκοπήσει.
Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι δεν φαίνεται από τώρα, ποιο θα είναι το τέλος αυτής της ιστορίας.
Διότι αν ο Ερντογάν εξαπολύει κεραυνούς, οι ΗΠΑ έχουν πολλούς στόχους να πλήξουν με “πισώπλατες μαχαιριές”.