Πολιτική κοκορομαχία alla greca
Ακόμα και την τεχνική “επιλεκτική χρεοκοπία” της Αργεντινής τη μετατρέψαμε σε πολιτική κοκορομαχία αλά γκρέκα!!
Μια και το μνημόνιο / αντιμνημόνιο φαίνεται να ολοκληρώνει τον πολιτικό του κύκλο ζωής, τι θα λέγατε, να το ρίξουμε στο Αργεντινολόγοι / Αργεντινολάγνοι, για να υπάρξει συνέχεια και στη μεγάλη σχολή της πολιτικής που αναδύθηκε από τις «πλατείες των αγανακτισμένων». Η πολιτική ως σύγκρουση εχθρών και φίλων (Καρλ Σμιθ), εχθρών που ακόμα και αν δεν υπάρχουν θα πρέπει να τους εφεύρουμε.
Ορισμένοι φαίνεται αυτές τις ημέρες τους βρήκαν στην «τεχνική επιλεκτική χρεοκοπία» της Αργεντινής. «Με τον λαό της Αργεντινής ή με τους γύπες». Τόσο απλά, για μια χρεοκοπία που απασχολεί τη διεθνή κοινότητα εδώ και 13 χρόνια και έχει οδηγήσει τον λαό της Αργεντινής στα τάρταρα της φτώχειας και εξαθλίωσης και τον αποκλεισμό της χώρας από τις διεθνείς αγορές.
Θυμίζω τα λόγια από την τελευταία συνέντευξη του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη και διανοούμενου του Θ. Αγγελόπουλου, στην Έλλη Στάη που είχε και τον χαρακτήρα έκκλησης «όλοι μαζί να δούμε τι πρέπει να γίνει, για να μην φτάσουμε εκεί που έφτασε η Αργεντινή». Αυτά τα λόγια που εκφράζουν την άλλη άποψη για την Πολιτική (Νορμπέρτο Μπόμπιο) «Η δημοκρατία είναι ένα καθεστώς στο οποίο οι περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται μέσω συμφωνίας των διαφόρων ομάδων».
Πρωτοβουλία Κουβέλη
Ας δεχτώ την «πρωτοβουλία Κουβέλη ως ορός της αλήθειας»; Για τη συνάντηση ΔΗΜ.ΑΡ. – ΣΥΡΙΖΑ ο Γ. Λακόπουλος, γράφει στα ΝΕΑ του Σαββάτου για τον Α. Τσίπρα και το κόμμα του «…η αδυναμία του κόμματός του να αποσαφηνίσει οριστικά και αμετάκλητα τη θέση του στο κεντρικό θέμα… τη σχέση της χώρας με την Ευρωζώνη».
Πολιτικά είναι σωστό, το ναι στον διάλογο και με τους «ευρωπαϊστές» του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις για τις τεράστιες δυσκολίες όσο αφορά τις δυνατότητες άμεσης συνεννόησης, για τον απλό λόγο ότι στο εσωτερικό του κόμματος σαν σιαμαία υπάρχει η αντιευρωπαϊκή συνιστώσα που έλκει την καταγωγή της από τη δογματική κουμμουνιστική αριστερά και τις αριστεριστικές οργανώσεις, οι οποίες στην περίοδο της κρίσης ενδυναμώνονται και ενισχύονται από τον εθνικο-λαϊκισμό της αριστεράς. Αυτό σε ένα πολιτικό μόρφωμα όπως είναι και λειτουργεί ο Συριζα, δεν είναι εύκολο προς το παρόν να αλλάξει. Οι θέσεις του σε σειρά θεμάτων θα συνεχίζουν να είναι επαμφοτερίζουσες και αντικρουόμενες με ισχυρά τα αντι-συστημικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Δεν είναι τυχαίο ότι στον Συριζα πολλοί μιλούν «για ένα νέο κύμα ριζοσπαστισμού και αν το κόμμα χάσει τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα του είναι σαν να χάνει την ψυχή του».
Τελευταίο τάνγκο και μεταρρυθμίσεις
Η χώρα δεν μπορεί και δεν πρέπει να εγκαταλείψει την προσπάθεια να ολοκληρώσει τις διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, ανεξάρτητα από το που θα χορέψει το τελευταίο τάνγκο (με την τρόικα) στο Παρίσι;
Έτσι και αλλιώς οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν για τη χώρα και όχι για τους πιστωτές μας.
Επιστροφή στην ανάπτυξη
Αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας και από τη Moody’s παρά την καθυστέρησή της. Ήταν να γίνει πριν τις ευρωεκλογές. Αλλά λόγο πιθανής πολιτικής αστάθειας, καθυστέρησε ο οίκος αξιολόγησης την αναβάθμισή της. Χωρίς τυμπανοκρουσίες πρέπει να παραδεχτούμε την πρόοδο που συντελείται στην ελληνική οικονομία και να θεωρήσουμε δεδομένη πλέον την επιστροφή της σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης από τα τέλη του 2014. Εκτός και αν η διεθνής συγκυρία ξεφύγει πέρα από κάθε δυνατή πρόβλεψη. Περισσότερο αφορά τη γεωπολιτική αποσταθεροποίηση με τις σοβαρές εστίες κρίσης Ουκρανία – Ρωσία, Μέση Ανατολή, Συρία, Ιράκ, Γάζα, Λιβύη, μεταναστευτικά ρεύματα προς ευρωπαϊκές χώρες.
*artemakism@ameksa.gr
