Ο λόγος για παιδεία
Εχω σιχαθεί όλη αυτή την ανοησία που κατατρύχει αυτό τον τόπο. Από τους κροκόδειλους, τις αντιιμπεριαλιστικές συνωμοσίες, τους ψεκασμούς, μέχρι τους νέους βαρβάρους που απειλούν τον περιούσιο λαό. Που για όλα φταίνε οι άλλοι εκτός τον ίδιο. Χωρίς παιδεία δεν υπάρχει μέλλον. Εδώ και χρόνια δεν μπορούμε να βάλουμε στοιχειώδη τάξη στα της παιδείας μας. Και μετά συζητάμε για μέλλον;
Κρητικό τοπίο και συγκριτικά πλεονεκτήματα
Μάλλον έχουμε χάσει την μπάλα, στην κυριολεξία. Ούτε σαν ανέκδοτο θα μπορούσε να ειπωθεί. Κάτοικοι της περιοχής Αμαρίου ζητούν την παραμονή του κροκόδειλου σε ειδικό διαμορφωμένο χώρο. Γιατί λέει μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για τον τουρισμό. Ωστε έτσι λοιπόν! Τι σημαίνει να μεταφέρουμε τη χλωρίδα και την πανίδα της Αφρικής. Ορισμένοι δεν μπορεί να καταλάβουν ότι η φυσική επιλογή των ειδών έχει κάνει τη δουλεία της και δεν επέτρεψε την ανάπτυξη μεγάλων σαρκοβόρων ερπετών στο νησί. Και αν αυτό γίνει τεχνητά είναι πάρα φύση.
Το κρητικό τοπίο είναι ένα από τα μοναδικά στην Ευρώπη. Που -δυστυχώς- όλα αυτά τα χρόνια της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης και της αρπαχτείς το διαβρώνουμε διαρκώς, ιδιαίτερα λόγο της αυθαίρετης δόμησης, όπως και με τη χρήση της μπουλντόζας στη διάνοιξη δρόμων και καλλιεργειών.
Μια από της περιοχές που έχει ξεφύγει είναι η περιοχή Αμαρίου. Με ένα από τα χαρακτηριστικότερα κρητικά τοπία. Κάποιοι πρέπει να πουν. Φτάνουν οι αυθαιρεσίες και οι ανοησίες ότι οι κροκόδειλοι είναι τα μέσα για τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής είναι το Αμαριώτικο τοπίο και ότι η φύση απλόχερα του έχει χαρίσει. Μπορεί οι τοπικοί και περιφερειακοί φορείς να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα;
Αυτό ισχύει και για το σύνολο της Κρήτης. Αν πραγματικά θέλουμε αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος και βελτίωση του ποιοτικού τουρισμού.
Νεά στρατηγική για την κεντροαριστερά
Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε μια πανεθνική πρωτοβουλία ανασύνθεσης και ανασύνταξης του χώρου της Κεντροαριστεράς; Αυτή μπορεί να προκύψει από αυτοτελείς κινήσεις κομμάτων ή κινήσεων που θα συναντηθούν σε ένα ιδρυτικό συνέδριο με όρους ισονομίας και ισοτιμίας, όπου δεν θα μπορεί να ευδοκιμήσει η κυριαρχία των κομματικών μηχανισμών. Η στρατηγική ενότητας της Δημοκρατικής Παράταξης στη μετα-κρίση εποχή, δεν μπορεί να εκφραστεί μόνο με την ανασύνθεση του χθες, χωρίς μια βαθιά αυτοκριτική στάση για ολόκληρη τη μεταπολιτευτική περίοδο ιδιαίτερα τις παθογένειες και την άρνηση των πολιτικών εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας
και η αντιπολίτευση
Ο Γιάννης Μηλιός είναι ένας από τους υπευθύνους της οικονομικής πολιτικής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε πρόσφατο άρθρο του στα ΝΕΑ καταγγέλλει τις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές» του κεντροαριστερού πρωθυπουργού της Ιταλίας Ρέντσι για «…σύγκλιση στην καρδιά της Ευρώπης: Μερκέρεντσι…» κάνει λόγο.
Το ζητούμενο είναι, πότε τέλος πάντων θα ενηλικιωθεί και η δικιά μας αριστερά; Πότε επιτέλους θα αποκτήσει επαφή με την πραγματικότητα και θα πάψει να το παίζει αντι-συστημική; Διακρινόμενη σαν περιθωριακή ομάδα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και η ευελιξία στις εργασιακές σχέσης στη Γερμανία έγιναν όταν ήταν στην εξουσία οι σοσιαλδημοκράτες του Γκέρχαντ Σρέντερ και όχι το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών της Αγκελα Μέρκελ. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν που στήριξαν στη συνέχεια την απογείωση, σταθερότητα και αύξηση της απασχόλησης στη Γερμανία. Ηταν η χώρα που έγκαιρα διάγνωσε τις αλλαγές της παγκοσμιοποίησης, αλλά και τις ανάγκες του ενιαίου νομίσματος. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι μπορεί να αμφισβήτηση το fiscal compact stability and growth pact θα ήταν ενδιαφέρον να μας πει με ποιες δυνάμεις θα συμπορευτεί στη Ευρώπη για να μπορεί να εξυπηρέτηση και τα ιδιαίτερα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας. Το να λες για new deal, για κούρεμα του χρέους με ρήτρα ανάπτυξης, μπορεί να ακούγονται ωραία, όμως θα πρέπει να προσδιορίσεις και τις δυνάμεις με τις οποίες θα το κάνεις. Ο Ρέντσι γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι δυνατόν να αμφισβητήσει του κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας γιατί θα βρεθεί εκτός παιγνιδιού όταν δεν τους αμφισβητούν ούτε οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, αλλά ούτε οι Γάλλοι Σοσιαλιστές. Προτάσσει λοιπών την Ανάπτυξη και την ευελιξία σαν προϋποθέσεις εφαρμογής του, διαφορετικά όπως υποστηρίζει δεν «έχει νόημα η εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, χωρίς Ανάπτυξη».
*artemakism@ameksa.gr
