-(η χαρά της εισαγωγής στα ΑΕΙ) Όπως κάθε, και φέτος κυρίαρχο θέμα στην επικαιρότητα είναι οι εισαγωγικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ. Επιτέλους, βλέπουμε χαρούμενα μουτράκια να χαμογελούν στον φακό, κι ακούμε τον “επίλογο” πολυετών προσπαθειών των υποψηφίων. Ετσι, “όνειρα” γίνονται πραγματικότητες, κόποι “δικαιώνονται”, η επιμονή, η ηρεμία, η στήριξη από τους γονείς, το διάβασμα με μεθοδικότητα, η προσήλωση στο στόχο κ.ά., είναι… διαχρονικές πεποιθήσεις και διαπιστώσεις των επιτυχόντων. Μακάρι, όταν θα τελειώνουν τις σπουδές τους οι φετινοί εισαχθέντες στα ΑΕΙ, να βρουν και αντάξιες ευκαιρίες απασχόλησης στη χώρα, ώστε να μην αναγκαστούν να εκπατριστούν αναζητώντας αλλού εργασία. Τους ευχόμαστε καλές σπουδές, ευχάριστη φοιτητική ζωή και καλή σταδιοδρομία…
-(η βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ) Με τον περί Παιδείας νόμο “Διαμαντοπούλου” είχε θεσπιστεί ως βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ το 10. Αργότερα αυτό καταργήθηκε για πολλούς και ποικίλους λόγους… Η σημερινή υπουργός Παιδείας κα Νίκη Κεραμέως θέτει και πάλι το θέμα όντας ξεκάθαρα υπέρ της θέσπισης ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα πανεπιστήμια (28-8-19). Σωστή η άποψη, διότι δεν μπορεί να μπαίνει κάποιος σε πανεπιστημιακή Σχολή με βαθμό 0,8 στο γραπτό του! Μια κοινωνία που επιβραβεύει εξίσου αυτόν που μοχθεί με εκείνο που είναι της “ελάσσονος προσπαθείας” (για να μη πούμε της ελαχίστης), ας μην περιμένει εξίσου ικανά μελλοντικά στελέχη. Η χώρα μας, μετά την πολυετή κρίση, αυτό που θέλει είναι πλήρως μορφωμένα στελέχη που θα επανδρώσουν όλους τους τομείς δραστηριοτήτων. Μόνον έτσι θα μπορέσει η χώρα (με μια σωστή Παιδεία) να βγει από το τέλμα. Και φυσικά, όταν το Yπουργείο Παιδείας θεσπίσει την ελάχιστη βάση εισαγωγής, τότε κάθε σχολή θα μπορεί να ορίσει τη δική της βάση εισαγωγής. Αν θέλουμε μια αξιοπρεπή και ποιοτική Παιδεία…
-(η νέα δημοτική αρχή) Τα δύσκολα αρχίζουν τώρα. Η απλή αναλογική με την οποία εξελέγησαν -και ορκίστηκαν αυτές τις μέρες- τα νέα δημοτικά συμβούλια σε όλη τη χώρα, είναι μεν φαινομενικά “δημοκρατικότερη”, όμως φέρνει μαζί της και πολλά απρόβλεπτα προβλήματα. Το βασικότερο από αυτά είναι αυτό των πλειοψηφιών στις οποιεσδήποτε αποφάσεις ενός δημοτικού συμβουλίου. Αν αρχίσουν μάλιστα εγωισμοί και ιδεοληψίες ή πείσματα, οι αποφάσεις θα κωλυσιεργούν αφάνταστα. Γι’ αυτό, λοιπόν, χρειάζεται “διπλωματικότητα”, ψυχραιμία, πειθώ με επιχειρήματα (για το καλό όλων των δημοτών) και φυσικά ικανότητα διεκδικήσεων για πραγματοποίηση όλων των υπεσχημένων. Για την ώρα, ευχόμαστε καλή επιτυχία στο νέο δημοτικό συμβούλιο Χανίων, με καρποφόρες συζητήσεις και συνεργασίες, αλλά και αποτελέσματα.
