Κύριε διευθυντά,
ένας παππούς συνταξιούχος μα και ένας πολίτης δεν του είναι αδιάφορο το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας. Γράφει: Το ενδιαφέρον για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας είναι βασικός προβληματισμός για το αύριο που καλούνται να διαμορφώσουν. Διαβάζω αναφορές από υπεύθυνα μέλη φορέων όπως ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, πως ο αγώνας τους για διορισμούς μόνιμης και σταθερής δουλειάς, συνδέεται με την μόρφωση των μαθητών. Έτσι είναι; Για να δούμε.
Χτύπησε ήδη το κουδούνι στα σχολεία. Λαμβάνοντας υπόψιν τα κενά σε πολλές ακριτικές περιοχές, καθώς και τα χιλιάδες κενά που δεν έχουν καλυφθεί σε πολλά σχολεία της επικράτειας όπως αναφέρουν. Σε ό,τι αφορά το εκπαιδευτικό προσωπικό, οι αναφορές λένε ότι προσλήφθηκαν «8.500» μόνιμοι, όταν τα δύο τελευταία χρόνια έχουν συνταξιοδοτηθεί πάνω από «7.000». Σε ΕΠΑΛ και ΓΕΛ υπάρχουν τμήματα που ακόμα δεν έχουν εγκριθεί προσλήψεις, και οι μαθητές βρίσκονται στον αέρα. «32.000» συμβασιούχοι φέτος, ενώ πέρυσι ήταν «50.000». Να γιατί σαν απλός πολίτης και παππούς ανησυχώ βλέποντας ην παιδεία μας να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Για την επί «12» χρόνια έλλειψη εκπαιδευτικών, ευθύνη έχουν οι κυβερνήσεις που κάθε φορά μας λένε για αναβάθμιση του συστήματος.
Όμως στο διά ταύτα μόνο υποβάθμιση βλέπουμε.
Το γιατί; Ερώτημα που μπορούμε να κάνουμε, παράλληλα με σκέψεις. Μήπως θέλουν το λαό αμόρφωτο και υποδουλωμένο, με γνώμονα και μόνο τη διατήρηση της καρέκλας, που κάθονται οι κυβερνώντες και όσοι άλλοι συμφωνούν και εναλλάσσουν αυτή την καρέκλα;
Με αυτά και πολλά άλλα συμφωνώ με τις παρατηρήσεις και τους προβληματισμούς που έθεσαν και ανησυχώ για το αύριο των εγγονών μου και του λαού μας.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Στέλιος Πετράκης, παππούς-συνταξιούχος-ΟΑΕΕ μα και απλός πολίτης
