Σχολείο δημάρχων

Οι εκλογές τελείωσαν, και σε τρεις μήνες θα πρέπει να αναλάβουν έργο οι νέες Δημοτικές Αρχές. Σ’ αυτό το διάστημα χρέος και καθήκον κάθε δημάρχου, αλλά και δημοτικού συμβούλου, είναι να μελετήσει τους νόμους που διέπουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τον «Καλλικρατικό» νόμο, θα πρέπει να ξέρει τι εργαλεία έχει για να ασκήσει τη δημοτική του πολιτική. Επισημαίνουμε ότι ο νέος νόμος, παρά τον γενικά αντιδραστικό χαρακτήρα του, έχει και θετικές διατάξεις, όπως τις συνελεύσεις κατοίκων τοπικής κοινότητας, τα τοπικά συμβούλια, τη δημοτική επιτροπή διαβούλευσης, το συμβούλιο ένταξης μεταναστών, τα οποία ποτέ δεν είδαμε να λειτουργούν σε τοπικό επίπεδο.
Ολα αυτά σημαίνουν ότι αυτούς τους τρεις μήνες θα πρέπει να… κάνουν φροντιστήριο οι νέοι (αλλά και πολλοί παλιοί) Δήμαρχοι, αλλά και δημοτικοί σύμβουλοι. Να διαβάσουν, να ενημερωθούν.
Αυτή την πρωτοβουλία θα έπρεπε να πάρει το κράτος, αφού έχει το αρμόδιο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, τον φορέα δηλ. που επιμορφώνει τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης. Αλλά προφανώς το κράτος έχει άλλες προτεραιότητες και όχι τη σωστή λειτουργία των Δήμων.
Και μη μου πείτε ότι οι δήμαρχοι ασκούν πολιτική και δεν χρειάζεται να ξέρουν από τέτοια, αφού ξέρουν οι υπάλληλοί τους, γιατί πολλές φορές οι δημοτικές αρχές αναγκάζουν τους υπαλλήλους τους να παρανομούν, με τους τελευταίους να μην μπορούν να σηκώσουν το ανάστημα, ή (το χειρότερο) να μην ξέρουν ούτε αυτοί.
Η νέα εποχή απαιτεί οι άνθρωποι που θα ασχοληθούν με την αυτοδιοίκηση, ιδίως αυτοί που θα ασκήσουν εξουσία, να έχουν πρωτίστως όραμα για την πόλη τους, αλλά και γνώση.