Σε αναζήτηση του μυστικού της ευφυΐας

Οι ερευνητές εντόπισαν ένα γονίδιο, το οποίο συνδέει την ευφυΐα με την αποκαλούμενη “γκρίζα ύλη” του εγκεφάλου και όπως υποστηρίζουν η ανακάλυψή τους αυτή μπορεί να τους βοηθήσει να κατανοήσουν γιατί κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες.
Διεθνής επιστημονική ομάδα ανέλυσε δείγματα DNA και αξονικές τομογραφίες εγκεφάλου περισσότερων από 1.500 υγιών 14χρονων τους οποίους υπέβαλε σε μία σειρά από λεκτικά και μη λεκτικά τεστ νοημοσύνης.
Οι ερευνητές μελέτησαν τον εγκεφαλικό τους φλοιό -την εξωτερική στοιβάδα του εγκεφάλου, γνωστή ως “γκρίζα ύλη”- που παίζει σημαντικό ρόλο στη μνήμη, την προσοχή, την αντίληψη, τη σκέψη, τη γλώσσα και τη συνείδηση.
Στη συνέχεια ανέλυσαν περισσότερες από 54.000 γενετικές παραλλαγές (μεταλλάξεις) που πιθανόν εμπλέκονται στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, έφηβοι που έφεραν μία συγκεκριμένα παραλλαγή γονιδίου είχαν πιό λεπτό φλοιό στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου και ήταν εκείνοι που είχαν τις χειρότερες επιδόσεις στα τεστ νοημοσύνης.
«Η γενετική μετάλλαξη που εντοπίσαμε συνδέεται με την συναπτική πλαστικότητα τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν οι νευρώνες», δήλωσε η Σιλβάν Ντεσκριβιέρ, επικεφαλής της έρευνας στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του πανεπιστημίου του Λονδίνου King’s College.
«Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τι συμβαίνει σε επίπεδο νευρώνων σε συγκεκριμένες μορφές διανοητικών βλαβών, όπου η ικανότητα των νευρώνων να επικοινωνούν αποτελεσματικά κατά κάποιον τρόπο επηρεάζεται».
Η ίδια, ωστόσο, τονίζει ότι τα ευρήματά τους δεν συνιστούν ανακάλυψη κάποιου “γονιδίου της ευφυΐας”.
«Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι η ευφυϊα επηρεάζεται από πολλούς γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Το γονίδιο που εντοπίσαμε απλώς εξηγεί μία πολλή μικρή αναλογία των διαφορών στις νοητικές δυνατότητες», είπε η Ντεσκριβιέρ.
Τα ευρήματα των επιστημόνων δημοσιεύονται σήμερα στην επιθεώρηση “Μοριακή Ψυχιατρική” (Molecular Psychiatry) και μπορούν να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα τους βιολογικούς μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από αρκετές ψυχιατρικές διαταραχές, όπως η σχιζοφρένεια και ο αυτισμός, καθώς όσοι πάσχουν από αυτές συχνά έχουν μειωμένες νοητικές δυνατότητες.