Ο νόμος της… ζούγκλας φαίνεται να ισχύει σε ό,τι αφορά στην εξασφάλιση μιας θέσης στους Βρεφικούς – Παιδικούς Σταθμούς του Δημοτικού Οργανισμού Κοινωνικής Πολιτικής και Παιδείας (ΔΟΚΟΙΠΠ) του Δήμου Χανίων μέσω ΕΣΠΑ.
Με νωπές ακόμα τις εικόνες από τους γονείς που ξενύχτησαν έξω από Παιδικούς Σταθμούς των Χανίων και εν αναμονή των τελικών αποτελεσμάτων που θα γίνει σήμερα, Τετάρτη, γονείς βγάζουν κραυγή αγωνίας ζητώντας να μπει ένα τέλος στο γραφειοκρατικό αλαλούμ που επικρατεί δημιουργώντας αδικίες, ταλαιπωρία και εικόνες ντροπής όπως αυτές που κατέγραψε πριν από λίγες ημέρες ο φωτογραφικός φακός των “Χ.ν.”.
Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρει σε ανοιχτή επιστολή της προς τον ΔΟΚΟΙΠΠ η κα Αργυρώ Κομπιτσάκη, η οποία είναι μια από τις «ωφελούμενες» της δράσης «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής», που για δεύτερη χρονιά το παιδί της μένει έξω από τους Βρεφικούς – Παιδικούς Σταθμούς του ΔΟΚΟΙΠΠ, ενώ έχει voucher.
Ειδικότερα, αναφερόμενη στην πρόσφατη ανακοίνωση του ΔΟΚΟΙΠΠ με την οποία γινόταν γνωστό πως όλες οι θέσεις στους Βρεφικούς – Παιδικούς Σταθμούς του Οργανισμού με το ΕΣΠΑ έχουν καλυφθεί για το σχολικό έτος 2019-2020, καλεί τον Οργανισμό να κάνει γνωστό πόσοι από τους ωφελούμενους που δικαιούνται voucher έμειναν εκτός: «Τι νόημα έχει να ανακοινώνεται διθυραμβικά πόσα voucher δόθηκαν φέτος, όταν χιλιάδες από αυτά είναι χωρίς αντίκρισμα, αφού οι θέσεις είναι πολύ λιγότερες από τα voucher;», αναρωτιέται η κα Κομπιτσάκη και τονίζει πως το κρίσιμο «ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν οι υπεύθυνοι (νυν και οσονούπω αναλαμβάνοντες) είναι: τι λύσεις προτίθενται να δώσουν;».
Σημειώνει ακόμα πως ακόμα κι αν δοθούν τον Σεπτέμβριο πρόσθετες θέσεις – voucher στους Σταθμούς για τα παιδιά που έμειναν απ’ έξω, οι διαδικασίες θα πρέπει να “τρέξουν” έγκαιρα, ώστε να μην επαναληφθεί το περυσινό φαινόμενο, που μέσα Οκτώβρη παιδιά που είχαν γραφτεί σε Ιδιωτικούς Σταθμούς έπρεπε να προσαρμοστούν εκ νέου σε ένα διαφορετικό περιβάλλον.
«Οι όποιες λύσεις δρομολογηθούν, πρέπει α) να διασφαλίζουν το δικαίωμα όλων των παιδιών να πάνε σε Βρεφικούς – Παιδικούς Σταθμούς και β) να γίνουν έγκαιρα ώστε να μην αναστατώνονται παιδιά και οικογενειακός προγραμματισμός», επισημαίνει η κα Κομπιτσάκη.
«ΜΕ ΤΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ;»
Συνεχίζοντας θέτει το ερώτημα με ποια κριτήρια έγιναν οι εγγραφές στους Βρεφικούς – Παιδικούς Σταθμούς του Οργανισμού: «Μήπως με τα μόρια που συγκέντρωσε κάθε αίτηση σε συνδυασμό με τη σειρά που δηλώθηκαν οι δομές; Μήπως δόθηκε ένα εύλογο (1 ή 2 μέρες) χρονικό διάστημα μετά την έκδοση των voucher για να δηλώσουν οι ενδιαφερόμενοι σε ποιο/ους Σταθμούς θέλουν να εγγραφούν τα παιδιά τους και κατόπιν να καταρτιστεί και να ανακοινωθεί πίνακας με τη σειρά κατάταξης σε κάθε δομή, σύμφωνα με τη μοριοδότηση που έλαβε κάθε αίτηση; Ή μήπως οι εγγραφές έγιναν με βάση λίστα που παρέδωσαν γονείς (οι οποίοι είχαν κατασκηνώσει έξω από τους Σταθμούς μια μέρα πριν, χωρίς voucher!) με αποτέλεσμα σκηνές απείρου κάλους;».
«Παρουσιολόγιο γονέων ανά τακτά ή άτακτα χρονικά διαστήματα και όποιος είχε και άλλες υποχρεώσεις διαγραφόταν(!) από τη λίστα, τσακωμοί, ξύλο(!) μεταξύ των ενδιαφερομένων και άλλα εξευτελιστικά που περιγράφηκαν από τα σχετικά ρεπορτάζ. Ποιος παίρνει την ευθύνη να νομιμοποιήσει αυτές τις “λίστες” της ντροπής; Τυχόν αποδοχή αυτών των λιστών εγγραφής θα έχει ως αποτέλεσμα (αποδεδειγμένα με στοιχεία) να εγγραφούν παιδιά σε δομές με τα μισά μόρια, από αυτά που μένουν εκτός. Αν συμβεί αυτό τότε τι νόημα έχουν τα κριτήρια και οι μοριοδότηση των αιτήσεων;», διερωτάται η κα Κομπιτσάκη και προσθέτει ότι «οι εξευτελιστικές αυτές εικόνες δεν τιμούν τους αρμόδιους που αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους εδώ και 3 χρόνια που επαναλαμβάνεται αυτό το άθλιο έργο».
«Δεν γίνεται με πράξεις ή παραλήψεις των υπευθύνων να νομιμοποιούνται κανιβαλικές συμπεριφορές του τύπου “απού μπορεί κι απάνω του” και μετά να φρίττουν και να καταδικάζουν τους αχρείους – νταήδες που με τις πράξεις τους ντροπιάζουν τον τόπο μας», επισημαίνει η κα Κομπιτσάκη και καταλήγοντας ζητά από τους αρμοδίους να δοθούν θέσεις σε ΟΛΑ τα παιδιά που έχουν voucher και να ανακοινωθεί άμεσα ένας αδιάβλητος τρόπος επιλογής (π.χ. μοριοδότηση και γεωγραφική εγγύτητα κατοικίας) για το σε ποιο Σταθμό θα εγγραφεί κάθε παιδί. Σε διαφορετική περίπτωση, όπως υπογραμμίζει, «είναι αδιανόητο να νομιμοποιηθούν λίστες εγγραφής με βάση το νταηλίκι, την καπατσοσύνη, τον ελεύθερο χρόνο, το αν υπάρχουν παππούδες ή γιαγιάδες διαθέσιμοι να στρατοπεδεύουν για όσες ώρες αντέχουν έξω από τους Σταθμούς».
