Τελικά, τι συμβαίνει με την εξωτερική πολιτική της χώρας; Ποιος την ασκεί;
Ζητάμε απαντήσεις διότι ο κ. Καμμένος στο πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ διέπρεψε και πρότεινε στον Αμερικανό ομόλογό του κ. Μάτις τρεις νέες βάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Βόλο και Λάρισα, για να “αναχαιτίσουν” τη ρωσική διείσδυση στην περιοχή”.
Σε δύο μήνες ο κ. Τσίπρας ταξιδεύει στη Μόσχα για να συνεννοηθεί με τον κ. Πούτιν πώς και γιατί απελάθησαν δύο Ρώσοι διπλωμάτες…
Τα πράγματα είναι πάντα απλά… Ο κ. Καμμένος κάνει εκ του προχείρου, διαχείριση της πολιτικής του επιβίωσης, οι New York Times εκθειάζουν τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες (ξέρετε ποιες είναι αυτές…) που παρέδωσαν υποκλαπέν υλικό στην ελληνική κυβέρνηση που -σύμφωνα με το δημοσίευμα- αποδεικνύει την ανάμειξη ολιγάρχη, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, στην στήριξη της αποχής στο Δημοψήφισμα στα Σκόπια και ο κ. Τσίπρας ταξιδεύει εκ πεποιθήσεως στη Μόσχα για να “μαζέψει τ’ ασυμμάζευτα”.
Και “τσουπ” μπορεί να κάνει παρέμβαση και μια ομάδα ακτιβιστών με τρικάκια για την υπό διαμόρφωση εξωτερική πολιτική.
Καμία ευρωπαϊκή χώρα, όμως, δεν διαμορφώνει εξωτερική πολιτική το 2018. Εχει φροντίσει να διαμορφώσει νωρίτερα…
Θα ήθελα απλά να ρωτήσω τι αντέχει διπλωματικά η χώρα και τι δεν αντέχει;
Εκείνο το μνημειώδες “αναχαίτιση της ρωσικής διείσδυσης στην περιοχή”, εκφράζει το Υπουργικό Συμβούλιο, τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Εξωτερικών; Μήπως θα βάλουμε και αντιβαλλιστικούς πυραύλους;
Κομπογιαννίτικα πράγματα… Και η κα Μογκερίνι, τι λέει επ’ αυτού; Αντέχει η Ε.Ε. την Ελλάδα πλήρως στρατιωτικοποιημένη;
Και γιατί πάει ο Τσίπρας στη Μόσχα; Αυτά είναι κύμβαλα αλαλάζοντα, και προχειρολογία σε κρίση πανικού.
