Σε λίγες μέρες έρχεσαι, Χριστέ εδώ σιμά μας,
συμπαραστάτης να γενείς, στα μύρια βάσανά μας.
Η θεία σου η Γέννηση, θα λάμψει στους αιθέρες,
ελπίδες νέες θε να ‘ρθουν, για πιο ‘μορφες ημέρες.
Θα δεις χαρές, και κλάματα, χορούς, πολλά τραγούδια,
ερωτευμένες να χτυπούν, καρδιές στα κοπελούδια.
Μάνες να σ’ ικετεύουνε, για τα μικρά παιδιά τους,
κι’ άλλες στη στράτα τους να μπεις, σαν τρέχουν τα δικά τους.
Να τα προσέχεις σα βαστούν, Ύψιστε το τιμόνι,
στους δρόμους να μη χάνετε, ούτε μικρό τριζόνι.
Μονάχους και ανήμπορους, πλείστους θα συναντήσεις,
το Έλεος να επαιτούν, και να τους βοηθήσεις.
Κίτρινους, μαύρους, και λευκούς, περίσσια φώτιζέ τους,
μ’ αγάπη και συμπάθεια, αντιμετώπιζέ τους.
Στο κόσμο όπου βρέθηκαν, να ζουν αδελφωμένοι,
πόλεμοι να μη γίνονται, και να ν αγαπημένοι.
Γίν’ αρωγός στα γηρατειά, μέσα στη μοναξιά τους,
ελπίδα μα και στήριξη, εις τ’ αδιέξοδά τους.
Να θεραπεύσεις ασθενείς, άπειροι προσδοκούνε,
τ’ αστέρι σου το Λαμπερό, με δέος λαχταρούνε.
Να τσ’ οδηγήσει σταθερά, στης Φάτνης τα λημέρια,
εκεί όπου χαρούμενα, πετούν τα περιστέρια.
Και συνεχώς ακούγονται, ύμνοι απ’ τ’ αγγελούδια,
κι’ αρώματα σκορπίζονται, στη πλάση από λουλούδια.
Μα και τη Θεία Σκέπη σου, ν’ απλώσεις εις τη Γη μας,
να γαληνέψουν θύελλες, που λειώνουν την ψυχή μας.
Αυτά Μεγαλοδύναμε, με πίστη σου ζητούμε,
μα και την ευλογία σου,… σωστά να προχωρούμε.
*Η Ελευθερία Κατσιφαράκη είναι συντ. δημοσιογράφος
