Σε μία ψηλή βουνοκορφή
αηδόνι ετραγούδιε,
εβγορολόγα τσοι ανθούς
τον ουρανό τον ήλιο.
Εκανε ύμνο εις τη γη
στου κάμπου τσ’ ομορφάδες,
στση άνοιξης π’ ερχότανε
στα σύννεφα π’ εφεύγαν.
Πάντα ποθεί αστροφεγγιά
να φέγγει στη φωλιά ντου,
και τση αυτής το χάραμα
σαν πιένει ο χειμώνας.
Σε μία ψηλή βουνοκορφή…