Δε θα ήταν σωστό να παραλείψουμε την επαρχία Σελίνου από το φωτογραφικό οδοιπορικό του Fred Boissonnas (Μπουασονά), που όπως έχουμε ξαναπεί αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Από την παρουσίαση του υλικού αυτού στο διαδίκτυο αντλήσαμε και τις σημερινές φωτογραφίες, που αξίζει να δουν και οι Σελινιώτες που δεν έχουν πρόσβαση σ’ αυτό. Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί το 1911, όταν οι δυσκολίες για περιήγηση στην ορεινή αυτή επαρχία ήταν πολύ μεγάλες. Τελευταία το Μουσείο εμπλούτισε τις συλλογές του με αρχειακό και φωτογραφικό υλικό που δώρησε ο Μανουέλ Μπον Μποβί, εγγονός του συνοδοιπόρου του Μπουασονά στις περιηγήσεις του στην Ελλάδα, Ντέιβιντ Μπον Μποβί. Το υλικό αυτό δεν αφορά την Κρήτη. Τα “σελινιώτικα” θέματα των φωτογραφιών του Μπουασονά είναι βέβαια οι αρχαιολογικοί και ιστορικοί τόποι και τα ιδιαίτερα τοπία της επαρχίας και λιγότερο οι κάτοικοι. Στα ορεινά όμως καπετανοχώρια των Λευκών Ορέων, όπως οι Λάκκοι (που θα είναι και το επόμενο θέμα μας), εστίασε κυρίως σ’ αυτούς το φακό του.
Στις πρώτες 3 φωτογραφίες βλέπουμε απόψεις της Παλιόχωρας και της “Φορτέτζας” της.
Στην τέταρτη, την πέμπτη και την έκτη, απόψεις της ακρόπολης της αρχαίας Υρτακίνας.
Στην έβδομη, ένα βυζαντινό ξωκλήσι κοντά στο Ροδοβάνι.
Στην όγδοη, πηγή κοντά στα Τεμένια.
Στην ένατη, Σελινιώτες κοντά σε μια χιλιοχρονίτικη ελιά στα Τεμένια. Η επαρχία διαθέτει αρκετά αρχαία ελαιόδενδρα, άλλωστε από την αρχαιότητα η τοπική οικονομία στηρίζεται στο λάδι. Η γνωστότερη αρχαία ελιά της περιοχής βρίσκεται στον Βουτά κι έχει αποτελέσει φωτογραφικό θέμα από τη δεκαετία του ’30.
Στη δέκατη, χαρακτηριστικό τοπίο στον Αγριλέ, στην ενδέκατη άνυδρο τοπίο στους… Ανύδρους και τέλος στη δωδέκατη, τεράστια ελαιόδενδρα σε μια στροφή της δημοσιάς κοντά στην Κάντανο…
