Σέλινο: Η σφαγή στο Κακοδίκι

Το Δεκέμβριο του 1821, οι Κρητότουρκοι (Κρήτες Μουσουλμάνοι) του Σελίνου υπό τον εξ Αζωγυρέ Τυρχιαγά Καουραζίζη, τους εξωμότες φονιάδες Αργυράκηδες, που πρώτα κατοικούσαν στο Ροδοβάνι, τον εξ Αζωγυρέ Ρισβάνη κλπούς, εξορμούν στο Κακοδίκι, τρείς ώρες μετά τα μεσάνυχτα και σφαγιάζουν περί τα 70 άτομα, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Ξεκίνησαν από τα Δρακουλιανά, Μαχιά, Παπαδιανά, όπου φόνευσαν τους οπλοποιούς Περάκηδες, συνέχισαν στα Παπαδιανά, όπου φόνευσαν τους Φούμηδες, ύστερα στο Σφακό, όπου έσφαξαν τον Δεβόγα, κλπ., μερικά ανήλικα παιδιά εσώθησαν από ένα Κρητότουρκο.
Έψαξαν να βρουν και τον ανεψιό του Ιω. Τσιβουράκη, ξακουστό σκοπευτή που μισούσαν και ζήλευαν αλλά μάταια, καθ’ όσον ορισμένοι υποψιασμένοι, λίγο πριν τα Χριστούγεννα είχαν καταφύγει στην Αγ. Ειρήνη.

Οι Κρητότουρκοι του Σπανιάκου δεν εδέχθησαν να λάβουν μέρος στην νυχτερινή σφαγή, καθ’ όσον ζούσαν ακόμη ορισμένοι που ενθυμούντο την εξισλάμση των, εκ της φοβερής πιέσεως, μετά την καταστροφή του Δασκαλογιάννη και έπεισαν τους νεώτερους, να μην αναμιχθούν.

Οι Έλληνες αντιστάθηκαν γενναία υπό τους Φραγκιά Τσισκάκη, Σήφη Δρακάκη (Κακοδίκι), Ιωάννη Πεντάρη (Αγ. Ειρήνη), Παπαδογιάννη (Πελεκάνος).

Ο δε Ιάκωβος Κουμής, διεσώθη από μεγάλο κίνδυνο στο Σταυρό Κανδάνου, όπου οι Τούρκοι εφόνευσαν την πεθερά του , την σύζυγο και το νήπιο τέκνο που κρατούσε στην αγκαλιά του.

Ο ήρωας Ιάκωβος Κουμής ήταν πρωταγωνιστής και παρών σε όλα τα γεγονότα στην επαναστατημένη το 1821 Κρήτη. Ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές του αγώνα και δυστυχώς σήμερα έχει πέσει στην αφάνεια.

Οι φίλοι μου οι Σελινιώτες, οίτινες κόπτονται επειδή κάποιοι ομοχώριοί τους λησμόνησαν μετά από πολλά χρόνια βεβαίως, κάποια ονόματα συμμετεχόντων σε μάχη κατά τη Γερμανική Κατοχή, δεν είδα να έχουν τοποθετήσει κάποιο ανδριάντα, ή έστω και προτομή, ούτε στην Κάνδανο, ούτε στην Παλαιοχώρα, ούτε στα Χανιά, ως όφειλαν, του μεγάλου ήρωα της Κρήτης Ιάκωβου Κουμή.

Τοιούτου είδους αδιαφορίες δίνουν αφορμή στους εξ Ηρακλείου φίλους μας να γυρίζουν ταινίες – ντοκιμαντέρ για το 1821, («Αγώνες Κρητικής Ελευθερίας») όπου μεταξύ των άλλων αναφέρουν : !!!!!

Ονόματα οπλαρχηγών των Χανίων 22, ενώ μόνο τα βαριά Σφακιανά ονόματα της εποχής του 1821 ήταν τουλάχιστον 36, Ρεθύμνιους οπλαρχηγούς 12, Λασιθιώτες 8 και ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΕΣ 37 !!!!! και άλλα όπου «αποδεικνύουν» ότι την επανάσταση την έκαναν στο Ηράκλειο. Στην επαναστατική συνάθροιση στα «Γλυκειά Νερά» Σφακίων, 7/4/1821, αναφέρονται από Ηράκλειο, μόνον οι αφοι Τζωρτζάκη, ο Γρ. Σαουνάτσος και οι ήρωες Μιχ. και Γεωργ. Κουρμούλης.

Ο Ι. Κουμής ταγματάρχης της βασιλικής φάλαγγας, εφονεύθει από ένα Μανιάτη, στους Μολάους Μονεμβασίας, ενώ εκοιμάτω εις ένα αλώνι, το θέρος του 1860, εξ αιτίας φθόνου και αντιζηλίας. Γράφουν οι ιστορικοί ότι δεν πρέπει να έχει απόγονους σε ευθεία γραμμή, παρά μία κόρη από τη δεύτερη σύζυγο.