Την άμεση λύση των προβλημάτων που παρουσιάζονται στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση ζητά με ανακοίνωσή το Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων η σχετική ανακοίνωση «η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, θέλοντας να ανεβάσει υψηλότερα τον επικοινωνιακό πήχη, διέρρευσε πλαίσιο ένταξης του Δημοτικού σχολείου στη Σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ποια είναι άραγε η παιδαγωγική ομάδα υπουργείου και με γνώμονα ποια θεωρία μάθησης πιστεύει ότι μπορεί αυτή η μορφή εκπαίδευσης να λειτουργήσει καθολικά στο Δημοτικό σχολείο; Πώς μπορούν μαθητές χωρίς υπολογιστή, χωρίς σύνδεση στο διαδίκτυο να έχουν ταυτόχρονη πρόσβαση; Πώς μπορούν να συνδεθούν δύο μαθητές δημοτικού ή δημοτικού-γυμνασίου την ίδια ώρα από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή για να παρακολουθήσουν τη διαδικασία; Πώς μπορεί ο εκπαιδευτικός να συμμετέχει στη Σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση όταν την ίδια ώρα τα παιδιά του θα πρέπει να παρακολουθούν τη δική τους τάξη;
Είναι κοινά αποδεκτό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια σοβαρή κοινωνικοπολιτική κατάσταση και το υπουργείο αναζητά τρόπους να αποποιηθεί την Κοινωνική ευθύνη που οφείλει να υποδείξει η πολιτεία. Κοινωνική ευθύνη, απέναντι σε όλους αυτούς που δεν έχουν τα απαραίτητα μέσα, είτε για οικονομικούς λόγους είτε για λόγους μόνιμης κατοικίας, ώστε να συνδεθούν με Σύγχρονες μορφές εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Στην αντίπερα όχθη, οι εκπαιδευτικοί αναγνωρίζοντας την Ατομική μας ευθύνη, με τα φτωχά μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας παλεύουμε για μια καλύτερη εκπαίδευση για όλους τους μαθητές μας.
Καλούμε το υπουργείο:
Να σταματήσει τους αστεϊσμούς και τα επικοινωνιακά παιχνίδια με την Σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση
Να χρησιμοποιηθεί η δημόσια τηλεόραση ως εργαλείο για την εκπαίδευση των μαθητών μας
Να γίνει άμεσα διαμοιρασμός πλατφορμών (Ασύγχρονης και Σύγχρονης εκπαίδευσης) στην Πρωτοβάθμια και στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση οι πλατφόρμες θα πρέπει να είναι ενδεικτικές σύμφωνα με την ηλικία των μαθητών και διαφορετικές από τις υπόλοιπες βαθμίδες εκπαίδευσης ώστε να μην <<κολλάνε>> στον μεγάλο αριθμό μαθητών»
