Στον διάλογο που εξελίσσεται για τις προτεραιότητες που πρέπει να ακολουθηθούν για την πόλη των Χανίων, ακούγονται πολλές ενδιαφέρουσες κι αντικρουόµενες απόψεις και τοποθετήσεις, καλοδεχούµενες όλες.
Αυτό είναι άλλωστε το νόηµα ενός διαλόγου.
Έχω όµως ένα κενό στην κουβέντα.
Γιατί πάντα οι απόψεις αυτών που διαφοροποιούνται από τις απόψεις των αρµοδίων της δηµοτικής Aρχής αντιµετωπίζονται υποτιµητικά και µε τον υπερβάλλοντα ζήλο ενός ναρκισσιστικού εγωισµού;
Φέρω το παράδειγµα του υπό ίδρυση Πειραµατικού Λυκείου στα Χανιά και τη συζήτηση που εξελίχθηκε στο δηµοτικό συµβούλιο, για να αποδείξω την αφ’ υψηλού στάση της δηµοτικής Αρχής που δεν απηχεί ούτε το πολιτικό τους ανάστηµα, ούτε την εµβριθή γνώση των γεγονότων για την ίδρυση του Πειραµατικού Λυκείου.
Αν πισωπατούσαν οι αρµόδιοι της δηµοτικής Αρχής, θα έχανε η Βενετιά βελόνι ή θα αλλοιωνόταν το µήνυµα και το συνεπακόλουθο συµπέρασµα που βγήκε στο Συµβούλιο;
Η απάντηση είναι ότι ούτε το ένα θα συνέβαινε ούτε το άλλο.
Πραγµατική απάντηση για τη συµπαγή αλαζονεία δεν έχουµε λάβει ακόµη 5 χρόνια µετά.
Συνήθως µας ταλαιπωρούν µε “υψηλόφρονες” ιδέες, χωρίς αντίκρισµα και συµπέρασµα.
Ψάχνονται “να την πουν”… στους άλλους.
Και αυτό είναι πολύ βαρετό.