ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΚΟΥΤΣΑΚΗΣ
Αστυνομικό μυθιστόρημα
Ωραία σύμπραξη των δύο συγγραφέων. Δηλαδή, πολύ ωραία, εξαιρετική!
Αυτό μας προσέφεραν αυτό το τόσο ενδιαφέρον πόνημα αστυνομικής υφής, κι όχι μόνο. Με λόγο δραστικό, ρέοντα αβίαστα, διαλόγους πυκνούς με δομή, πλοκή και “ευφυή ιντερμέδια” ανατροπής!!
Ο κύριος Ανδρέας Θωμόπουλος, γνωστός και καταξιωμένος από χρόνια, και με την συγγραφή του, αλλά και με τις σκηνοθετικές του εκδοχές!
Πολυβραβευμένος, τα έργα του στη σκηνή και στην tv, τα γνωρίζουν όλοι, και τα έχουν δει όλοι, ή σχεδόν όλοι!
“Τα παιδιά του Κάϊν”, “Απ’ έξω”, “Αρσενικό θηλικό”…
Αλλά και, “Ο ασυμβίβαστος” “Ενα γελαστό απόγευμα” και άλλα…
Από τους κορυφαίους σύγχρονους συγγραφείς μας, με έμπνευση, αρτιότητα και ήθος.
Ομως και ο δικός μας, ο Πολυχρόνης Κουτσάκης το δικό μας χαρισματικό παιδί, με ταλέντο, δόκιμη γλώσσα, και μείξεις ιδανικές απευθυνόμενες σ’ όλες τις ηλικίες με ύφος και κώδικα αξιών παγιωμένο.
Νέος, ταξιδεμένος, που έχει βιώσει κουλτούρα καθημερινότητας και άλλων χωρών, δεν έπαψε ποτέ να “εμβολιάζει” τον λόγο του την προβληματική και το βασικό του θεώρημα, με μιας αναγνωρίσιμης ελληνικότητας!
Θα ‘ναι δε θα ‘ναι είκοσι χρόνια; Θυμούμαι την παρουσίαση στον Χρυσόστομο δεύτερο βιβλίο το θαρρώ, ποίηση. Τον “Μυθοποιό”, με “το κάψιμο της σημαίας” μυθιστόρημα, το ’98.
Κι όταν έλεγα ότι μ’ αρέσει εκείνο το νόστιμο και γέλασα (σελίδα 14 θυμάσαι Νανώ;) μου ‘λεγες ότι ναι, ναι, αυτό αρέσει σ’ όλους!
Θέλω όμως ν’ αναφέρω την θαυμάσια παραγωγή σε όλους!
Θέλω όμως ν’ αναφέρω την θαυμάσια παραγωγή που ακολούθησε!
“Αθηναϊκό μπλουζ” “Baby Blue”, “Μια ανάσα μόνο” από την Τριλογία της Κρήτης κ.ά. “Οταν ήμουν ευτυχισμένος”.
Δεν ξεχνώ όμως με τίποτα από τα έργα του, που παραστάθηκαν, την εκπληκτική παράσταση στον Δήμο του Καστελλιού, “Χωρίς εσένα”.
Ορθιοι χειροκροτήσαμε την σπαρακτική ερμηνεία των ηθοποιών πάνω στα κείμένα του Πολυχρόνη, και την σκηνοθεσία της κας Στέλλας Σκορδαρά.
Είχα κάνει σημείωμα τότε στα “Χανιώτικα Νέα” πρέπει να ήταν το Χειμώνα του 2015, παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ.
…Συγχαρητήρια λοιπόν και στους δύο δημιουργούς. Αξίζουν το θαυμασμό μας.
