» Χαμένες ευκαιρίες για την Κρήτη;
Το τραίνο “σφυρίζει” κάθε… 10 περίπου χρόνια στην Κρήτη. Αρχής γενομένης από τα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας(!), η ιδέα για ένα μέσo σταθερής τροχιάς απασχολεί έκτοτε το νησί μας σε φιλολογικό επίπεδο, χωρίς ποτέ να γίνεται κάτι ουσιαστικά.
Θυμάμαι, λίγα χρόνια πριν, ο π. πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Γιάννης Φίλης (φωτ.), είχε “ρίξει στο τραπέζι” την ιδέα για τραίνο, τότε που όλοι συζητούσαν (ξανά) για νέο οδικό άξονα. Τότε σε κάποιους φαινόταν… ανέκδοτο το τραίνο και απόλυτα λογικό ένας αυτοκινητόδρομος. Σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι έφτασαν να συζητούν τέτοιες ιδέες στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Τι μας δείχνει αυτό; Ότι οι αυτοδιοικητικοί και άλλοι πολιτικοί παράγοντες, καλά θα κάνουν να ακούν προσεκτικά τους επιστήμονες του τόπου μας, ειδικά στο “βεληνεκές” του κ. Φίλη, γιατί αυτοί οι άνθρωποι σκέφτονται αφενός μπροστά από την εποχή τους, αφετέρου δεν έχουν δόλο και σκοπιμότητες.
Μεταξύ των -λίγων δυστυχώς- αυτοδιοικητικών που έχουν αποδείξει ότι σέβονται γνώμες και προτάσεις, συγκαταλέγεται ο τέως δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας (φωτ.). Εξού και η πρόσφατη παρέμβασή του για το θέμα του τραίνου στην Κρήτη που ήρθε να ταράξει τα… λιμνάζοντα νερά. Είναι πολύ σημαντικό για πολλούς λόγους, ότι κατατίθεται από τα Χανιά μια πρόταση υπερτοπικού χαρακτήρα για το νησί της Κρήτης, ειδικά σε μια περίοδο που η πόλη μας έχει βαλτώσει από ιδέες και περιορίζεται σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.
Γιατί όμως τώρα να είναι ευνοϊκή συγκυρία να συζητάμε για τραίνο; Αφενός υπάρχει η μεγάλη ευκαιρία της κατασκευής του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης. Θα ’ναι πολύ σημαντικό να προβλεφθεί έστω η χάραξη μιας σιδηροδρομικής γραμμής, τώρα που φαίνεται πως επιτέλους είμαστε κοντά στο όνειρο ενός νέου αυτοκινητόδρομου. Αν δεν προβλεφθεί τώρα η σιδηροδρομική γραμμή, οι μελλοντικές μελέτες θα είναι πολύ πιο ακριβές και “ουτοπικές”.
Μια άλλη μεγάλη ευκαιρία που κινδυνεύει να χαθεί είναι αυτή ενός καινοτόμου τεχνολογικά αυτοκινητόδρομου, καθώς από τη μέχρι σήμερα δημόσια συζήτηση για τον Β.Ο.Α.Κ. συνοψίζεται -εν ολίγοις- στο αν «θα περνά από το δικό μου χωράφι ή από του γείτονα». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι ο νέος Β.Ο.Α.Κ. αν και όταν μας παραδοθεί, δεν θα είναι και τόσο νέος. Γιατί όμως; Την απάντηση, μας τη δίνει η Ιταλία.
Η γειτονική μας χώρα λοιπόν, η οικονομία της οποίας εξίσου βασανίστηκε με τη δική μας και μόνο καλύτερη δεν λες την κατάστασή της από τη δική μας, ανακατασκευάζει τον αυτοκινητόδρομο Α2 ή Autostrada del Mediterraneo, με στόχο να αποκτήσει τον πρώτο “έξυπνο” δρόμο της με μήκος πάνω από 400 χιλιόμετρα. Τι έξυπνο θα έχει;
Οι οδηγοί θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε όλο το μήκος του δρόμου σε δίκτυο 5G. Πέρα από τη δυνατότητα πλήρους αξιοποίησης οχημάτων αυτόνομης οδήγησης, οι οδηγοί θα συνδέονται σε μια εφαρμογή, η οποία θα τους δίνει πληροφορίες για την κατάσταση του δρόμου αλλά και πιθανές εναλλακτικές διαδρομές. Θα έχουν ενημέρωση, για τυχόν έργα ή ατυχήματα που θα συναντήσουν στο διάβα τους. Επίσης, ο δρόμος θα είναι 100% βιώσιμος και τις ενεργειακές του ανάγκες θα καλύπτουν φωτοβολταϊκά πάνελ και ανεμογεννήτριες θα παράγουν την απαιτούμενη ενέργεια.
Από τις παραπάνω σκέψεις, προκύπτουν δύο επιλογές για την τοπική μας κοινωνία. Ή να πιέσουμε την τοπική Αυτοδιοίκηση να διεκδικήσει και να αντιληφθεί τις προοπτικές, ή να συνεχίσουμε να διαβάζουμε ανακοινώσεις όλο καμάρι για… ασβέστωμα διαβάσεων σε δρόμους της πόλης.