Συγχωρώ σημαίνει εκτιμώ τον εαυτό μου

Συγχωρώ θα πει διαθέτω αρκετό χώρο μέσα μου για να περιέχω και να περιβάλλω την αγάπη. Συγχωρώ θα πει πως κατανοώ, χωρίς να επικρίνω εμένα και τους άλλους, δηλητηριάζοντας την ψυχή και το σώμα μου.
Δεν δικαιολογώ με την έννοια πως δεν υιοθετώ τις ίδιες πράξεις, κατανοώ όμως ότι όποιος μου έκανε κακό, το έκανε άθελά του, τουλάχιστον δεν το έκανε συνειδητά.
Όσο θυμώνω, γεμίζω με προσδοκίες ότι θα αλλάξει εκείνος που με πλήγωσε και θα επανορθώσει. Όταν συγχωρώ, καταλαβαίνω ότι δεν μπορεί να το κάνει. Η δυσκολία του δεν έχει να κάνει με μένα, με την αξία μου, αλλά με τη δική του αξία και με το πώς την αντιμετωπίζει. Όταν ένας άνθρωπος είναι αιχμάλωτος των δυσκολιών του, δεν μπορεί να απελευθερωθεί, δεν μπορεί να εκτιμήσει τα αισθήματα που νιώθει. Κάποιοι άλλοι δεν τον εκτίμησαν και προσδοκά τη λύτρωση από το παρελθόν και όχι από το παρόν που βιώνει.
Όταν συγχωρώ, δημιουργώ χώρο μέσα μου ώστε να παρατηρώ τις συμπεριφορές που με βλάπτουν και απομακρύνομαι χωρίς να κρατάω θυμό. Εκτιμώ τον κάθε άνθρωπο αλλά αν συμπεριφέρεται με τρόπο που με μειώνει, χωρίς να τον ακυρώνω σαν οντότητα, δεν επιμένω σε μια σχέση μαζί του.
Όταν συγχωρώ, δεν το κάνω για τον άλλον, για μένα το κάνω, γιατί ο θυμός εγκλωβίζει εμένα την ίδια, δεν με αφήνει να λειτουργήσω όπως επιθυμώ. Όσο θυμώνω, γυρεύω στον άνθρωπο, που και εκείνος έχει πληγωθεί από δυσκολίες άλλου και δεν έχει θεραπευτεί η ψυχή του, ένα άλλοθι για να διαιωνίζω την οργή μου. Όταν συγχωρώ, δεν προσπαθώ να αλλάξω τον άλλον για να ξεφύγω από το δύσκολο συναίσθημα που νιώθω και να μην αλλάξω τον εαυτό μου, δεν προσπαθώ να ελέγξω τον άλλον για να ελέγξω την επιθυμία μου για αγάπη.
Όταν συγχωρώ επιτρέπω στη δική μου αγάπη να με διαπεράσει. Ο θυμός δεν κυριεύει την ψυχή μου, οπότε δημιουργώ χώρο μέσα μου για τα συναισθήματα μου τα οποία μοιράζομαι με τους ανθρώπους μου.
Όταν συγχωρώ, βλέπω τον κάθε άνθρωπο όπως είναι, τον εκτιμώ για αυτό που είναι. Δεν γίνομαι βωμός για κανέναν, δεν αποτελεί κανείς άγαλμα για μένα, δε τον εξιδανικεύω, επιζητώντας από εκείνον να αναλάβει ρόλους κι όταν δεν το κάνει, τον υποτιμώ. Δεν επιθυμώ να με εξιδανικεύσει για να αποκαταστήσει τα ελλείμματά του αλλά να με δει όπως είμαι. Αποδέχομαι την αγάπη μέσα μου χωρίς φόβο ή ενοχή και συνδέομαι με ανθρώπους που τιμούν την αγάπη μέσα τους.
Όταν συγχωρώ, κατανοώ πως αφήνω πίσω μου μια προσδοκία για κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, ώστε να αναλάβω την επιθυμία μου για αυτά που υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν, καλλιεργώντας την σε χώρους γόνιμους με εκτίμηση στον εαυτό μου.
Όταν συγχωρώ, συγχωρώ για μένα, για την αγάπη μέσα μου, για τα δώρα αγάπης που έλαβα από παιδί, για τους ανθρώπους μου που αγαπώ και αποτελούν τιμή για μένα που είναι στη ζωή μου.

*Η Αγγελική Μπολουδάκη είναι Ειδικός Ψυχικής Υγείας