Συμφωνία υπό το φάσμα της πενταμερούς

Κάθε μία ώρα βγαίνει και από μία είδηση. Κανείς δεν προλαβαίνει να αξιολογήσει τη μία και έρχεται η άλλη να την ανατρέψει. Για τη συμφωνία αποφάσισαν οι θεσμικοί στην πενταμερή του Βερολίνου. Αυτό κατάφερε ο κ. Τσίπρας να διεθνοποιήσει το θέμα και να το αναδείξει ως πρόβλημα και των Ευρωπαίων. Θα μας στείλουν, λοιπόν, τις αποφάσεις τους και η συνέχεια θα είναι η συζήτηση στο Γιούρογκρουπ με τελική κατάληξη την ελληνική Βουλή.
Οι Ευρωπαίοι έχουν πιέσει τόσο πολύ, που για την κυβέρνηση δεν πάει άλλο. Διαβουλεύονται, όμως, να βρουν τρόπο, ώστε να συμφωνήσουν μεταξύ τους, διότι υφίσταται διάσταση απόψεων. Υπάρχει στη μέση το δύσκαμπτο Δ.Ν.Τ., που το καταστατικό του και άλλοι λόγοι δεν το αφήνουν να παρεκκλίνει, διότι υπεισέρχονται πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες. Οπου έχει επέμβει, εφαρμόζει την ίδια και απαρέγκλιτη τακτική. Μέρκελ και Ολάντ προσπαθούν να μεταπείσουν τη Λαγκάρντ να παρεκκλίνει απ’ τα καθιερωμένα, αλλά προσκρούουν στην αντίστασή της, με την οποία συντάσσεται και ο Σόιμπλε για συγκεκριμένους λόγους. Αφού σκέπτονται να εγγυηθούν οι Ευρωπαίοι τη βιωσιμότητα του χρέους, ώστε να προχωρήσει η 5η αξιολόγηση και να γίνει η εκταμίευση της δόσης των 7,2 δισ. €.
Απ’ ό,τι ακούγεται βγαίνει το συμπέρασμα ότι η συμφωνία για τη διάσωση έχει αποφασισθεί. Δεν έχει όμως ακόμη καταμερισθεί το κόστος μεταξύ θεσμικών και ημών. Στους όρους θα περιλαμβάνεται μια ήπια λιτότητα, που θα χρειασθεί η ψήφος των βουλευτών για να περάσει. Υπάρχει η βούληση του πρωθυπουργού και των ανθρώπων που τον περιβάλλουν  να θεωρηθεί εθνικό καθήκον η διάσωση της χώρας. Η επιστολή όμως 43 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα Παναρίτη είναι προανάκρουσμα ότι μερικές κυβερνητικές πρωτοβουλίες δεν περνούν “αβρόχοις ποσί” και ότι η συμφωνία μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση και να μην ψηφισθεί. Αν καταγράφουν 12-15 αρνητικές ψήφοι και χαθεί η δεδηλωμένη, το πρόβλημα δεν θα είναι πλέον διαχειρίσιμο.
Από το ένα μέρος είναι οι Ευρωπαίοι, που έχουν ένα προβληματάκι με το Δ.Ν.Τ., αλλά θέλουν να προχωρήσουν πιο γρήγορα στη συμφωνία και από την άλλη η κυβέρνηση που απορρίπτει την παράταση του μνημονίου με άλλη ονομασία, που θα ‘ναι ίδια σε δεσμεύσεις, όπως τα μνημόνια, ανεξαρτήτου ονόματος. Ενδέχεται αυτή να μεταθέτει τα εργασιακά, το ασφαλιστικό και τις απολύσεις για αργότερα. Αν τούτο γίνει, θα συναινέσει το Δ.Ν.Τ., αλλά θα επιφυλαχθεί, βάζοντας αστερίσκους.
Ας μην ξεχνούμε ότι το Δ.Ν.Τ. είναι το μάτι των Αμερικανών στην Ευρώπη. Αυτοί κάνουν κουμάντο με τη Μέρκελ,  κουνάνε το δάχτυλο, είναι μέσα στο παιχνίδι με την Ελλάδα και δεν φεύγουν. Αλλά και οι Ευρωπαίοι το χρειάζονται ακόμα γιατί αν δεν το ’θελαν θα εξαγόραζαν τα δικαιώματά του για λογαριασμό της Ελλάδας, αφού δεν επιθυμούν την απομάκρυνσή της απ’ το ευρώ και θα το ’διωχναν.
Κανείς δεν θέλει να δημιουργηθεί στην Ευρωζώνη ανώμαλη κατάσταση, εκτός κι αν έρθει ο κόσμος ανάποδα. Το πρόβλημα μ’ αυτή τη συμφωνία είναι ότι θα παραπέμπει τα δύσκολα για μετά τον Σεπτέμβρη, οπότε θ’ αντιμετωπισθεί και η αναδιάρθρωση του χρέους. Επειδή ο Τσίπρας δεν διανοείται να πάει τη χώρα σε χρεοκοπία, θα αποδεχθεί τη συμφωνία, που το περιεχόμενό της ίσως να υπερβαίνει όσα μπορεί να αντέξει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αν και πάλι δεν βρεθεί λύση, για να μην συνεχίσουμε να υφιστάμεθα το μαρτύριο της σταγόνας, μήνα με τον μήνα, θα πρέπει να ληφθούν άλλα μέτρα που ίσως μας οδηγήσουν σε οδυνηρές αποφάσεις.